Mój mąż mówi mi, że nasz syn dorasta z ojcem, podczas gdy jego syn z poprzedniego małżeństwa ma tylko samotną matkę. Nie wydaje się przejmować, że nasz mały chłopiec również potrzebuje swojego taty.
Po burzliwej rozmowie z moją byłą teściową, zdałam sobie sprawę z głębi jej pogardy. Powiedziała mi, że powinnam była zastanowić się, jak zapewnić moim dzieciom byt, zanim sprowadziłam je na świat.
Powiedziałam jej, że może widywać i rozmawiać z naszym ojcem tylko w mojej obecności. Dlaczego? Jest wiele powodów! Moja siostra ma teraz 35 lat, ale
Pomimo że ich związek był w dużej mierze wolny od kłótni, Emilia od dawna czuła niepokój i niezadowolenie ze swojego życia. Janek coraz częściej wyjeżdżał w podróże służbowe, co sprawiało, że Emilia zaczęła kwestionować stabilność ich małżeństwa.
Gdy życie zmienia swoje priorytety, rodzice często myślą mniej o swoich potrzebach, a bardziej o potrzebach dzieci. Ale co się dzieje, gdy dzieci przestają ich potrzebować?
Miała młodszych braci bliźniaków, którzy otrzymywali wszystko – od miłości i uwagi rodziców po najlepsze prezenty i smakołyki. Z ich pojawieniem się, siostra czuła się coraz bardziej zaniedbywana i niezrozumiana.
Pogodzenie się z tą rzeczywistością jest niezwykle trudne. Wychowywałam syna sama, starając się zbudować dla nas życie, ale nigdy się to nie udało. Czy to z powodu mojego trudnego charakteru, czy złych wyborów partnerów, relacje zarówno z synem, jak i z partnerami zawsze były napięte. Teraz moja synowa wbiła klin między nas, a ja czuję się bardziej odizolowana niż kiedykolwiek.
Czasami przynosiła prezenty, a nawet kilka razy opiekowała się naszą córką, gdy z mężem wychodziliśmy na randkę, ale teraz muszę zmierzyć się z uczuciami, gdyż wybrał pozostanie.
Moja praca rzadko oferuje coś ekscytującego. Siedzę w biurze, analizuję dane przez cały dzień, a potem wracam do domu. Ponieważ większość moich koleżanek to kobiety, nie mam nawet z kim wyskoczyć na piwo w piątkowy wieczór. Moi przyjaciele są zajęci, a moja żona przestała spędzać ze mną czas.
Dorastając, moje dzieciństwo było pełne emocjonalnego zaniedbania. Moi rodzice byli surowi i zdystansowani, nigdy nie okazywali uczuć. Mój ojciec zawsze był w pracy, a moja matka nigdy nie widziała potrzeby, by mnie przytulić czy pocieszyć. Teraz, dwa lata po odziedziczeniu domu po babci, moja matka odmawia przekazania go i nadal zbiera czynsz.
Zawsze byłam ostrożną i wrażliwą osobą, nawet w wieku 52 lat. Czy to cecha, z którą się urodziłam, czy coś, co zaszczepili we mnie rodzice, nie mogę powiedzieć na pewno. Dorastając jako jedynaczka w rodzinie klasy średniej, moja matka była dominującą postacią w naszym domu i zajmowała się moim wychowaniem. Moje dzieciństwo nie było idealne, ale też nie było straszne. Jednak życie zmieniło się diametralnie, gdy mój mąż postanowił mnie opuścić dla innej kobiety.
Synowa często pozostaje obcą osobą dla teściowej. Przez 12 lat małżeństwa z Janem nigdy nie próbowałam zdobyć aprobaty jego matki. Niestety, teraz nie akceptuje również naszej córki. Jan i ja poznaliśmy się na drugim roku studiów. Byliśmy młodzi, beztroscy i biedni. W trakcie naszego związku zrozumieliśmy
