Przytulona obok tętniącej życiem metropolii znajdowała się urocza wioska, którą moja córka, Ewa, uwielbiała eksplorować. Szczególnie upodobała sobie stary dom, który zdawał się szeptać historie z przeszłości. Gdy wyobrażała sobie życie, które kiedyś tam toczyło się, głębsze pytanie o sens życia zaczęło ją dręczyć.
Obiecała mi, że dom będzie mój za jej życia. Ale nic nie zostało zapisane na papierze – w końcu, poza nią, spadkobiercami były tylko jej córka i wnuczka. Nikt by nie przypuszczał, że córka
Laura to piękna młoda kobieta i matka trójki dzieci, ale głęboko nieszczęśliwa. Pewnego dnia, siedząc na ławce w parku, zatopiona w myślach i niezważająca na zimno oraz padający śnieg, uświadomiła sobie ciężar swojej samotności. Musiała się spieszyć, aby odebrać swojego najstarszego syna, Gabriela, z treningu piłki nożnej, potem zostawić najmłodszego, Coltona, w przedszkolu, zanim wróci do domu do swojej córeczki, Harper.
Dorastając w rodzinie patchworkowej, zawsze czułem silną więź z moimi przyrodnimi braćmi, pomimo różnych matek. Moi rodzice wzięli ślub, gdy mój ojciec, Michał, miał już dwóch synów, Andrzeja i Łukasza, z poprzedniego małżeństwa. Później na świat przyszli moja siostra Joanna i ja. Nasza rodzina wydawała się szczęśliwa, ale istniały sekrety przede mną, najmłodszym, ukryte. Jednym z najbardziej zaskakujących było miesięczne znikanie mojego ojca. Pewnego dnia, kierowany ciekawością i zaniepokojeniem, postanowiłem go śledzić, odkrywając prawdę, która na zawsze zmieniła naszą rodzinę.
Rachela miała tylko jednego syna, Aleksandra, któremu poświęciła całe życie, będąc wcześnie owdowiałą. Gdy Aleksander dorósł i opuścił dom, próby Rachel utrzymania kontaktu poprzez listy spotykały się z ciszą. W chwili samotności poinformowała go o znaczącym spadku, mając nadzieję, że to może go przyciągnąć z powrotem. To, co nastąpiło, było objawieniem, które na zawsze zmieniło życie Rachel.
