Wydawali się idealną parą, zawsze zakochani i wspierający się nawzajem. Oczywiście, mieli swoje okazjonalne kłótnie, ale kto ich nie ma? Zawsze się potem godzili. Ale nie tym razem. Co się stało? Mieli kolejną kłótnię, a ona powiedziała to samo, co zawsze: „Skoro tak się czujesz, możesz tu zostać, ale ja idę do mojej mamy!” Tym razem było inaczej.
Zawsze wyobrażałam sobie, że założę rodzinę po ślubie, ale życie miało inne plany. Nasze dziecko przyszło na świat wcześniej, niż się spodziewaliśmy, a kiedy najbardziej go potrzebowałam, odszedł. Teraz wraca, prosząc o drugą szansę. Jestem rozdarta między sercem a rozumem.
Mam na imię Andrzej. Bardzo cenię swoją rodzinę, ponieważ mój ojciec zawsze uczył mnie, że nic nie jest ważniejsze niż rodzina. Był dla mnie wzorem do naśladowania, wspierając naszą całą rodzinę, a nawet dalszych krewnych, zarówno finansowo, jak i emocjonalnie. Niestety, zmarł, ale jego nauki pozostały ze mną. Od najmłodszych lat starałem się
„Nie jestem nic winna temu człowiekowi, ponieważ przez dwadzieścia lat naszego małżeństwa ani razu nie zaoferował nam żadnej pomocy, ani finansowej, ani fizycznej.”
Opowiem trochę o moim pierwszym mężu. Oboje pochodziliśmy z modestnych środowisk; nie otrzymałam nic od rodziców (wynajmowaliśmy), podczas gdy on odziedziczył dom po swoim zmarłym ojcu. Jego ojciec rozwiódł się z moją byłą teściową dawno temu, zostawiając ją samą z dzieckiem. Nie obwiniam go. Mnie również trudno było się z nią dogadać. Za każdym razem
Kiedy nasi przyjaciele i rodzina dowiedzieli się o naszym planie, uznali go za całkowicie absurdalny. „Co wy sobie myślicie?! To jest dobre tylko na wakacje!” Ale sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewaliśmy.
– Zamiast mi podziękować, Sara zaczęła się kłócić. Powiedziała mi: „Prosiłam cię tylko o podlewanie kwiatów, więc dlaczego przestawiłaś wszystko?” Chciałam im pomóc wrócić do czystego domu… Ale ona zaczęła kłótnię! Ich miejsce było takim bałaganem, że nie można było nic znaleźć. Zajęło mi dwa tygodnie, aby wszystko posprzątać. Po moim sprzątaniu wszystko lśniło! –
Emilia nalega, że powinnam dać im jeden z moich domów, ponieważ dała mi wnuka. Faktycznie posiadam dwa domy. Mieszkam w jednym z nich.
Po burzliwej rozmowie z moją byłą teściową, zdałam sobie sprawę z głębi jej pogardy. Powiedziała mi, że powinnam była zastanowić się, jak zapewnić moim dzieciom byt, zanim sprowadziłam je na świat.
Jesteśmy małżeństwem od dwudziestu lat, a moja żona wciąż potrafi mnie zaskoczyć. Odziedziczyła fortunę, ale odmawia inwestowania pieniędzy. Wierzy w przynoszenie radości ludziom, więc planuje otworzyć kocią kawiarnię. Nigdy nie poznałem jej ciotki, Lindy, która zostawiła jej spadek. Linda, siostra mojej teściowej, opuściła miasto zaraz po szkole średniej. Zakochała się, rzuciła studia i zostawiła przyjaciół.
Powiedziałam jej, że może widywać i rozmawiać z naszym ojcem tylko w mojej obecności. Dlaczego? Jest wiele powodów! Moja siostra ma teraz 35 lat, ale
Jestem samotną matką wychowującą dwóch synów. Mieszkamy w małym dwupokojowym mieszkaniu. Utrzymanie siebie i moich dzieci jest niezwykle trudne. Moi rodzice trochę pomagają, ale to wciąż za mało.
