Ma dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę. Początkowo jej związek z mężem był w porządku, ale z czasem sytuacja się pogorszyła, nie bez wpływu teściowej.
– Przegapiłam połączenie, bo byłam pod prysznicem. Potem zadzwonił do Janka i zapytał go – mówi 30-letnia Emilia. – Co było dalej? – Janek oddzwonił.
Dwa lata temu para kupiła dom na kredyt i teraz powoli go remontują. Zdecydowali się nie oszczędzać na materiałach ani na wynagrodzeniach dla fachowców. Babcia Anny zmarła krótko przedtem.
Mam troje dzieci. Niestety, mój mąż zmarł, gdy nasze najmłodsze dziecko miało zaledwie sześć miesięcy. Chociaż mamy własny dom, życie z zasiłków jest niemożliwe, a czynsz trzeba płacić. Mój brat wspierał nas przez pierwsze sześć miesięcy, ale ma swoją rodzinę, o którą musi dbać. Musiałam znaleźć pracę. Nie zarabiam dużo i muszę pracować długie godziny.
Mamy czteroletniego syna. Gdy tylko skończył trzy lata, zaczęłam intensywnie szukać pracy, ponieważ firma, w której pracowałam przed urlopem macierzyńskim, poprosiła mnie o odejście. Sytuacja z przedszkolem też nie była lepsza.
Odkąd skończyłem osiemnaście lat, mój tata oznajmił, że jestem dorosły i muszę płacić mu czynsz albo się wyprowadzić. Musiałem też kupować sobie jedzenie. Uważał, że spełnił swój obowiązek jako rodzic. Minęła ponad dekada, a teraz mój tata domaga się ode mnie wsparcia finansowego, myśląc, że coś mu jestem winien. Dorastając, zawsze słyszałem, że mieszkanie w domu to przywilej, a nie prawo.
Wszyscy jego bracia są głośni. Potrafią tylko narzekać i obwiniać życie za swoje problemy. Bartek ma silną osobowość, w przeciwieństwie do swojego łagodnego ojca. Potrafi się obronić, ale ciągłe rodzinne dramaty go wyczerpują.
