Całe życie poświęciłam rodzinie, zwłaszcza wnukom, gdy dzieci mnie potrzebowały. Teraz, gdy jestem starsza i samotna, czuję się zapomniana i niepotrzebna. Czy powinnam była postąpić inaczej – i jak poradzić sobie z tym bólem?
Zmagam się z trudnościami w relacji z moją synową, co prowadzi do napięć w rodzinie. Próbuję znaleźć sposób na zbudowanie lepszego porozumienia i zrozumienia między nami. Czy ktoś ma podobne doświadczenia lub rady, które mogłyby mi pomóc?
Od ciasnego akademika do dwupokojowego mieszkania w nowym pięciopiętrowym kompleksie, które wydawało się jak zamek! Mieszkanie wciąż pachniało świeżą farbą, a wszystko lśniło czystością, podczas gdy dzieci z sąsiednich starych budynków patrzyły z zazdrością.
