W wieku 65 lat nie mogę powiedzieć, że jestem nieszczęśliwa, mimo że przez ostatnie 20 lat żyłam sama. Na początku było ciężko i czułam się samotna. Moje dzieci były ogromnym wsparciem; często odwiedzały mnie ze swoimi rodzinami, dzieląc się ze mną swoim życiem. Podczas tych wizyt czas mijał błyskawicznie.
Nadal nie mogę się uspokoić. Tydzień temu musiałam wyrzucić moją córkę z mieszkania. Szczerze mówiąc, nie żałuję swoich działań. Sama sobie na to zasłużyła, razem ze swoim chłopakiem. Wróciłam z pracy i zastałam nieproszonych gości. Zawsze cieszyłam się z wizyt mojej córki, ale sześć miesięcy temu wydarzyło się coś, co zmieniło wszystko.
To spowodowało kryzys rodzinny. Teraz mój mąż i ja spotykamy się z gniewem i urazą. Jesteśmy głęboko zranieni. Ale być może to nasza wina, ponieważ powinniśmy byli być szczerzy od samego początku.
Ta sytuacja pozostawiła mnie w konflikcie, ale było to trochę żałosne, że miała jeszcze czas zadzwonić. Moja teściowa nigdy nie była ze mnie zadowolona i zawsze znajdowała coś do skrytykowania.
Mój mąż i ja wiemy, że jego rodzice mają środki, aby nam pomóc. Są doskonale świadomi naszego marzenia o posiadaniu własnego domu, a mimo to odmawiają wsparcia. Nie mogę zrozumieć, jak mogą być tak samolubni. Wyszłam za syna bogatych rodziców, ale to nie było decydującym czynnikiem. Kochałam go i dlatego wybrałam życie z nim.
Mamy syna i córkę. Nigdy nie rozumiałam tych, którzy nie cenią swoich dzieci. Dla nas nasze dzieci były najlepszą rzeczą, jaka nam się przytrafiła. Mój mąż kochał naszą córkę tak samo jak naszego syna. Ale pewnego dnia wszystko się zmieniło.
Mój ukochany syn mieszkał z nami na wsi do 25. roku życia. Mój mąż i ja pochodzimy z miasta, ale przeprowadziliśmy się na wieś, aby uciec od zgiełku i cieszyć się prostszym życiem. Jan, oczywiście, ukończył studia i jest teraz odnoszącym sukcesy inżynierem oprogramowania, zarabiającym dobre pieniądze. Od jego dzieciństwa staraliśmy się dać mu całą naszą miłość, ponieważ jest naszym jedynym dzieckiem.
Moja mama przynosi teraz prezenty i smakołyki tylko dla mojej córki z poprzedniego związku, zachęcając ją, aby nie dzieliła się z młodszą przyrodnią siostrą. To faworyzowanie powoduje ciągłe kłótnie między dziewczynkami.
Ostatnia wizyta mojej teściowej była katastrofą. Teraz mój mąż naciska na kolejną wizytę, a ja nie wiem, ile jeszcze mogę znieść. Oto moja historia.
Czekała mnie surowa lekcja… Gdy zastanawiam się nad swoją przeszłością, zastanawiam się, czy byłam dobrą matką, czy popełniłam błędy, za które teraz drogo płacę. Poświęciłam całe swoje życie dzieciom. Wychowywałam je sama po śmierci męża, gdy nasz syn miał zaledwie dwa miesiące, a my już wychowywaliśmy naszą najstarszą córkę. Pracowałam niestrudzenie. Ale nigdy
„Mamo, jestem dorosły! Muszę podejmować własne decyzje!” powiedział Jakub, rozłożony na kanapie i oglądający telewizję. „Nie mówię, że jesteś małym chłopcem! Ale…”
„Sara, nie wiem co robić. Emilka chce jechać nad morze, ale opiekujemy się babcią,” powiedział Jan. „Dlaczego mi to mówisz?” zapytała Sara. „Czy możesz się nią zająć przez miesiąc?” „Ale ja mam pracę. Dobrze, możesz ją przywieźć.” Jan odetchnął z ulgą, że jego siostra się zgodziła. Jednak Sara nie była zachwycona tym pomysłem – jej babcia
