Ograniczyłam teraz kontakt z moją matką. Nie rozmawiam z nią, nie odwiedzam jej ani nie dzwonię do niej do domu. Nie pozwalam jej widzieć mojego dziecka.
Wszyscy, bez wyjątku, mówią mi, jak haniebne jest wyrzucenie własnej córki i jej rodziny na ulicę. I to w czasie świąt. To prawda.
Zwłaszcza po tym, jak wybrałam życie z tatą po ich rozwodzie. Teraz jestem dorosła i mam własną córkę, ale wciąż nie wiem, czego się po niej spodziewać.
Mój dziadek również zmarł. Relacje mojej cioci nigdy się nie układały, więc okazało się, że w naszej rodzinie nie było mężczyzn. Moja mama i ciocia ciężko pracowały, aby związać koniec z końcem.
Nie rozumiem, co się dzieje z moją mamą. Prosi mnie, bym pozwoliła synowi zostać u niej na noc – nie ma problemu. Ale kiedy mój syn jest u niej, zaczyna narzekać i złościć się, że nie słucha jej. Jeśli nie pozwalam mu odwiedzać, płacze i mówi, że czuje się samotna.
Mój brat i ja kiedyś byliśmy bardzo blisko. Chodziliśmy do tej samej szkoły i spędzaliśmy razem mnóstwo czasu. Ale teraz, nie jest już tylko moim bratem—jest obcym człowiekiem.
Moja relacja z ojcem całkowicie się rozpadła, a ja desperacko pragnę pojednania. Mam stabilną rodzinę i dobre życie, ale rozłam z ojcem mnie prześladuje.
Chcę zacząć od początku. Wychowywałam moją córkę sama. Lata temu mój mąż zostawił nas z problemami i długami. Wymagało to niesamowitego wysiłku, aby zarządzać wszystkim i wychować moją córkę. Jej ojciec, oczywiście, płacił alimenty, ale pieniądze nigdy nie wystarczały na pokrycie nawet podstawowych wydatków. Moja córka ma teraz 16 lat, a jej ojciec nagle się pojawił. Znalazł nas
Jakie zawody mają wasi ojcowie? Budowlaniec, lekarz, nauczyciel? Mój biologiczny ojciec przez całe życie był kierowcą ciężarówki. Podróżował, spotykał ludzi i obserwował świat. Przynajmniej tak sobie wyobrażałem jako dziecko. W końcu nie mieszkaliśmy razem: mój ojciec opuścił nas, gdy miałem sześć lat. Mama zawsze mówiła, że gonił za marzeniem. Nie byli sobie przeznaczeni. Wkrótce, w naszym życiu
Nie widziałem potrzeby, aby dokładać się finansowo, ponieważ mogłem sobie pozwolić na drogi prezent samodzielnie. Moja siostra ma 30 lat i jest mężatką od trzech lat. Oto dlaczego żałuję, że zgodziłem się na jej prośbę.
Ta kobieta ma już dwoje dzieci z nowym mężem, więc nie potrzebuje naprawdę swojej pasierbicy. Dzwoni do dziewczynki nie więcej niż dwa razy w miesiącu.
Na początku starałam się jej przypodobać, ale potem zrozumiałam, że to bezcelowe. Kiedy przeprowadziliśmy się do własnego domu, sytuacja tylko się pogorszyła.
