Mamy syna i córkę. Nigdy nie rozumiałam tych, którzy nie cenią swoich dzieci. Dla nas nasze dzieci były najlepszą rzeczą, jaka nam się przytrafiła. Mój mąż kochał naszą córkę tak samo jak naszego syna. Ale pewnego dnia wszystko się zmieniło.
Linda mieszka tuż po drugiej stronie ulicy. Jesteśmy przyjaciółkami od wielu lat. Ona wie wszystko o mnie, a ja wiem wszystko o niej. Linda ma trójkę dzieci. Wychowywała je sama, bez męża. Poświęciła swoje życie wychowaniu dzieci i nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Jej dzieci mieszkają w różnych częściach kraju i rzadko ją odwiedzają. Linda
„Jak mogę za tobą nie tęsknić, mój drogi? Jesteś moim jedynym synem i tęsknię za tobą cały czas.” – „Mamo, mam już trzydzieści dziewięć lat.”
Dziadkowie oddaliby duszę za swoje wnuki. To żadna tajemnica. Kiedy pojawiają się dzieci trzeciego pokolenia, czujemy, jakbyśmy zaczynali żyć na nowo. Ale czasami ten ciężar staje się zbyt trudny do udźwignięcia.
Zawsze marzyłam o dużej rodzinie, ale zostałam obdarzona tylko jednym synem. Pracowałam jako nauczycielka przez 30 lat i nawet teraz moi uczniowie zajmują szczególne miejsce w moim sercu. Ale jeśli chodzi o mojego wnuka, jestem pozostawiona na uboczu.
Matka powinna kochać swoje dzieci jednakowo. Jak to możliwe, że matka faworyzuje jedno dziecko, a zaniedbuje drugie? Niestety, to się zdarza. Moja własna córka jest tego doskonałym przykładem. Moja Emilia to duma kobieta, która umawiała się tylko z mężczyznami z zamożnych rodzin. Wybrała męża, który był odnoszącym sukcesy prawnikiem. Ale teraz obawiam się, że będę musiała wziąć moją wnuczkę pod swoją opiekę.
Aby nie urazić swojej siostry, moja mama oddała prezenty, które kupiłam dla moich dzieci, dzieciom mojej siostry. Kiedy ją skonfrontowałam, sytuacja tylko się pogorszyła.
Rodzinne spotkanie przybrało dramatyczny obrót, gdy jedna z sióstr podzieliła się niespodziewanymi wiadomościami o swoich dzieciach. Wyznanie to spowodowało rozłam w rodzinie, pozostawiając wszystkich zmagających się z konsekwencjami.
Historia naszej czytelniczki, Hani z Warszawy. „Znalazłam się w bardzo nieprzyjemnej sytuacji. Nie chcę opiekować się moją chorą matką i mam ku temu osobiste powody. Nie jestem gotowa tłumaczyć każdemu krewnemu, dlaczego planuję wysłać moją matkę do domu opieki. Teraz jestem pod ogromną presją ze strony wszystkich moich krewnych (bliskich i dalekich). Moja matka chciała się mnie pozbyć. Teraz mam 35 lat…”
Ela ma troje dzieci, które dawno opuściły rodzinne gniazdo. Najstarszy syn mieszka za granicą ze swoją rodziną. Wyprowadził się w bardzo młodym wieku i od tamtej pory nie widział swojej matki. Pozostały tylko zdjęcia, listy i życzenia świąteczne. Ela starannie przechowuje wszystko i często, zwłaszcza zimowymi wieczorami, przegląda i czyta je. „Synu, tak bardzo za tobą tęsknimy…”
Niektórzy zarabiają dzięki sprytowi, inni są przyzwyczajeni do zarabiania pieniędzy ciężką pracą. Ja nie byłam fizycznie silna i nie miałam dobrego wykształcenia, ale postanowiłam wyjechać za granicę, aby pracować i zarabiać pieniądze. Po 15 latach pracy udało mi się zaoszczędzić na dom.
Zawsze myślałam, że historie o teściowych i synowych są przesadzone. Nie trzeba być najlepszymi przyjaciółkami, aby znaleźć wspólny język. Mam 55 lat i zawsze wierzyłam, że dwie kobiety, które kochają tę samą osobę, mogą rozwiązać wszelkie różnice. Aż do zeszłego weekendu. Ten weekendowy wypad na długo pozostanie w mojej pamięci. Mój syn wkrótce
