Potrzebuję porady. Jak powinnam postąpić z moją teściową? Nie odwiedza swoich wnuków od ośmiu miesięcy. Nie dzwoni, nie pisze, mimo że mieszkamy w tym samym mieście. Mieszkamy bardzo blisko siebie. Osobiście nie potrzebuję jej wizyt, ale głęboko rani mnie jej stosunek do moich dzieci. Dlaczego je ignoruje? Jakby zostały wymazane z jej życia.
Dwa lata temu mój mąż i ja podjęliśmy dość impulsywną decyzję, której teraz głęboko żałujemy. Wszystko zaczęło się, gdy mój mąż otrzymał awans, a ja, kierując się przeczuciem, zasugerowałam wzięcie kredytu hipotecznego. Przez lata, nawet przed narodzinami naszych dwóch dzieci, z których najstarsze niedawno skończyło 15 lat, wynajmowaliśmy mieszkanie. Teraz zmagamy się z konsekwencjami tego wyboru.
Szczerze mówiąc, nigdy nie spodziewałam się takiej bzdury z jej strony, chociaż lata małżeństwa uświadomiły mi, że nie była mądrą kobietą. Mamy razem dziecko. Oczywiście, nosi to nazwisko.
Czekałem na moment, kiedy moja teściowa zacznie ingerować w nasze życie i narzucać mi swoje zasady. Z czasem zaczęła nas odwiedzać jako gość. Dzwoniła
Ela jest stosunkowo nowa w małżeństwie. Jest na urlopie macierzyńskim, opiekując się swoim rocznym synem. Jej matka, Paulina, to godna zaufania kobieta. Jest bardzo aktywna, zmotywowana i
W tym czasie jej matka opiekowała się dziećmi, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, że robi to za pieniądze… Niedawno się o tym dowiedziałam.
Kamil jest w swoim drugim małżeństwie i ma córkę, Zuzannę, z pierwszego małżeństwa. Zuzanna, obecnie ośmioletnia, mieszka z matką. Jednak sytuacja się komplikuje, gdy matka Kamila zaczyna pobierać opłaty za opiekę nad wnuczką, a następnie zostawia Zuzannę z nową żoną Kamila, Karoliną.
Przez lata byłam zapraszana, ale zawsze odmawiałam. Teraz postanowiłam pomyśleć o sobie. Moje dzieci są już dorosłe. Mój syn Kamil skończył w tym roku 35 lat.
W zeszłym miesiącu w końcu powitaliśmy naszego wnuka. Byliśmy przeszczęśliwi i nie mogliśmy się doczekać dnia, kiedy będziemy mogli odwiedzić dziecko. Ale nie zostaliśmy mile przyjęci. Moja synowa otwarcie okazuje swoje niezadowolenie. Przynieśliśmy prezenty, daliśmy pieniądze, a ona nadal się złości na nasz widok. Jej rodzice zachowują się tak samo. Czuję się zraniona, ponieważ jestem
Mój mąż, Piotr, ma ciemne włosy i oczy. Wyglądamy dość inaczej. Nasz syn, Wiktor, urodził się z moimi rudymi włosami, ale odziedziczył brązowe oczy po Piotrze. Kiedy krewni zebrali się, aby zobaczyć noworodka, komentarz mojej teściowej pozostawił trwałą bliznę.
Nie rozumiem mojego zięcia. Zabrania mi przychodzić do ich domu i opiekować się moim wnukiem. Mój zięć jest bardzo dobrym mężem. Bardzo kocha moją córkę, dobrze zarabia i jest świetnym głową rodziny. Bardzo kocha też swojego syna, ale ponieważ dużo pracuje, widuje go tylko, gdy ten śpi i w weekendy. Problem w tym, że uważa, że
Adam postanowił po pracy pojechać do rodziców, aby nie zarazić dzieci. W końcu dwójka chorych dzieci to katastrofa, więc poparłam jego decyzję. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
