Mam dwie córki, Anię i Kasię, które dzieli tylko dwa lata różnicy. Od dzieciństwa nigdy się naprawdę nie dogadywały, chociaż nigdy nie było między nimi poważnych konfliktów. Problem polega na tym, że mają bardzo różne osobowości. Ania zawsze miała trudności ze wszystkim: szkołą, nawiązywaniem przyjaźni, czymkolwiek. Ale Kasia radziła sobie świetnie w każdej sytuacji.
Od prawie dwóch lat mój mąż i ja nie mamy kontaktu z jego ojcem. Ten człowiek, który uważa się za wzór cnót, ucieleśnia jedynie przestarzałe i szkodliwe przekonania. Rozmowy z nim są zawsze toksyczne, a mój mąż, Marek, wciąż ma trudności z dostrzeżeniem pełnego wpływu negatywnego ojca. Mój teść, Ryszard, uważa, że miejsce kobiety jest w kuchni i na porodówce.
Grażyna zawsze marzyła o dużej, szczęśliwej rodzinie. Jako dziecko opiekowała się swoimi lalkami i zwierzętami, jakby były jej własnymi dziećmi. Nie mogła się doczekać, aż zostanie matką i wyobrażała sobie życie pełne radości i śmiechu. Jednak rzeczywistość rodzicielstwa okazała się znacznie trudniejsza, niż kiedykolwiek sobie wyobrażała.
W wieku trzydziestu pięciu lat czułem, że osiągnąłem wszystko, czego chciałem w życiu. Ela szybko wzbudziła we mnie głębokie uczucia. Kiedy jej się oświadczyłem, wydawało się to idealnym krokiem naprzód.
Ich córeczka przyszła na świat niespokojna, z problemami trawiennymi, które nie pozwalały zarówno Zuzannie, jak i Damianowi spać w nocy. Ciągły stres skłonił Damiana do podjęcia drastycznej decyzji.
Ostrzegałam ją, ale nie posłuchała, więc nie pozwolę jej zbliżać się do mojej rodziny. Dwa lata temu rozwiodłam się z mężem. Oboje poszliśmy dalej, ale moja mama nie może zaakceptować mojego nowego życia.
Mamy czteroletniego syna. Gdy tylko skończył trzy lata, zaczęłam intensywnie szukać pracy, ponieważ firma, w której pracowałam przed urlopem macierzyńskim, poprosiła mnie o odejście. Sytuacja z przedszkolem też nie była lepsza.
Tata miał mnie jak najszybciej, aby zatrzymać moją mamę przy sobie. Ale ich małżeństwo rozpadło się po zaledwie 3 latach. Nadal nie wiem, czy to była moja wina.
Każdego ranka, zamiast cieszyć się kawą, Anna zmaga się z teściową. Wprowadziła się, aby pomóc z dzieckiem. Przez miesiące Anna starała się jej unikać, ale w końcu przyjechała bez zapowiedzi. I osiedliła się w jednym z pokoi. Od tego czasu myśli Anny są pochłonięte jednym pytaniem: jak pozbyć się Marii? Ale jednocześnie musi zachowywać się w sposób, który nie
Moja matka nie pozwala mi żyć własnym życiem. Ciągle do mnie dzwoni, krytykując mnie za to, że nie spędzam z nią całego czasu. Mam 32 lata, jestem mężatką od sześciu lat i mam trójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Mój najmłodszy syn jeszcze nie chodzi do szkoły, a każdy dzień to walka o zrównoważenie moich obowiązków.
Kiedy Wioletta poślubiła Jana, wiedziała, że zaakceptowanie jego syna, Michała, z poprzedniego małżeństwa będzie wyzwaniem. Gdy próbowali odnaleźć się w zawiłościach nowej dynamiki rodzinnej, pojawiły się nieprzewidziane trudności, które wystawiły na próbę ich więzi i odporność.
Przygotowaliśmy jednopokojowe mieszkanie jako prezent, w pełni odnowione i luksusowo umeblowane. Jednak jeszcze nie wręczyliśmy tego prezentu. Nasza nieufność do naszego zięcia, Mateusza, powstrzymuje nas.
