Od zawsze byłam blisko z bratem, ale kiedy ożenił się z Magdą, wszystko zaczęło się zmieniać. Z dnia na dzień czułam, że rodzina się rozpada, a stare rany wychodzą na wierzch. To opowieść o bólu, żalu i o tym, jak odnaleźliśmy drogę do siebie na nowo.
Wszystko zaczęło się od niewinnego bukietu, który miał być wyrazem miłości, a stał się iskrą konfliktu. Przez łzy, krzyki i ciche dni odkryłam, jak bardzo różnimy się z Piotrem, ale też jak bardzo możemy się nauczyć, jeśli tylko chcemy. Ta historia to nie tylko o nas, ale o każdym, kto choć raz poczuł się niezrozumiany w związku.
Laura znajduje się w ciągłej walce ze swoją teściową, Zofią, która narzeka każdemu, kto chce słuchać, że nie widzi wystarczająco swojej wnuczki, Kornelii. Pomimo starań Laury o zachowanie pokoju, nieustanne opowieści Zofii obciążają więzi rodzinne, prowadząc do nieoczekiwanych konsekwencji.
