Kiedy wyjeżdżała, spakowała nie tylko swoje rzeczy, ale także postanowiła zabrać kilka urządzeń z naszego domu. Eliana była bardzo radosna i podekscytowana. „Mamo, dam sobie radę,” zapewniała mnie. Ale sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewała.
W tętniącym życiem polskim mieście, gdzie tempo życia i skala ekonomiczna znacznie się różnią, dobre intencje teściowej, próbującej pomóc zięciowi i córce, są sabotowane przez opór własnej córki.
Emilia jest w trzecim trymestrze ciąży i rzeczywistość bycia matką zaczyna do niej docierać. Jej mąż, Dawid, zajęty prowadzeniem swojej firmy w nowym mieście, sprawia, że Emilia szuka wsparcia u swojej matki, Wiktorii. Jednak kiedy dobrze intencjonowany plan Wiktorii koliduje z życzeniami Emilii, między nimi powstaje rozdźwięk, pozostawiając Emilię w obliczu wyzwań macierzyństwa, czując się bardziej izolowaną niż kiedykolwiek.
Żyjąc niezależnie od jakiegoś czasu, Aleksandra jest w związku z Zacheuszem, który wciąż mieszka z rodzicami. Planując wspólną przeprowadzkę, dynamika ich związku przybiera nieoczekiwany obrót, gdy Zacheusz regularnie przynosi posiłki przygotowane przez swoją matkę. Ta historia bada złożoności niezależności, więzi rodzinne i nieprzewidziane napięcia, jakie wprowadzają w relację młodej pary.
W erze, w której niezależność jest celebracja, historia Aleksandry, córki Zuzanny, wyróżnia się jako ostrzeżenie. Wychowana w świecie, gdzie każda jej potrzeba była zaspokajana, a każda porażka łagodzona, Aleksandra znajduje się w sytuacji, w której nie jest w stanie poradzić sobie z najprostszymi zadaniami życiowymi w wieku 18 lat. Czy to podejście rodzicielskie Zuzanny jest winne niezdolności jej córki do samodzielnego życia?
W wieku czterdziestu pięciu lat, Lidia i jej mąż stanęli przed nieplanowaną ciążą ich jedynej córki, Małgorzaty, która miała dwadzieścia lat. Po tym, jak ogłosiła swoją niezależność i wprowadziła się do swojego chłopaka, Tomka, życie Małgorzaty zmieniło się w sposób, który postawił jej rodziców w trudnej sytuacji. Pomimo ich wsparcia, kolejne działania Małgorzaty nadwyrężyły więzi rodzinne do tego stopnia, że nie dało się ich już naprawić.
