To jego pieniądze, jego emerytura – dlaczego miałabym wiedzieć, ile dostaje? Pewnego dnia w pracy jej znajomi poruszyli temat pomagania rodzicom. Wielu z nich miało rodziców, którzy wciąż żyli. Według jej współpracowników większość z nich pomaga swoim rodzicom, płaci ich rachunki lub kupuje leki. Ale Sara w ogóle nie pomaga swojemu tacie. Nie muszę
Udało mu się zostać ojcem — w momencie rozwodu jego córka miała trzy lata. Nie ukrywał tego przede mną, więc od początku wiedziałam, że
Mały Tomek, przygnębiony, wycofał się do swojego kąta z zabawkami. Nauczycielka podeszła i wyjaśniła, że jego mama zostawiła notatkę dla dyrektora—nikt oprócz niej nie może go odebrać.
Świętowaliśmy tę okazję w wąskim gronie rodzinnym: tylko tata, mama i ja. Tata tak chciał, a mama i ja się zgodziliśmy. Nie chciałam uwierzyć w to, co miało się wydarzyć.
Czułam się winna, że kupiłam tyle produktów spożywczych, ale musiałam nakarmić męża i syna. Cały dzień był walką, a wieczorem byłam przytłoczona bólem głowy. Chciałam tylko trochę spokoju.
Zawsze wierzyłam, że rodzice chrzestni są duchowymi przewodnikami i wsparciem. Ale moja przyjaciółka ma chyba inne zdanie, i teraz nie jestem pewna, czy nadal mogę ją nazywać przyjaciółką.
Jestem na urlopie macierzyńskim od czterech lat. Moje dzieci są w podobnym wieku, więc wypełniam swoje obowiązki jako matka. Mój mąż pracuje na dwa etaty, a my mamy własne mieszkanie, więc jakoś sobie radzimy. „Co osiągnęłaś w wieku 25 lat? Najpierw musisz zbudować karierę jak moja córka,” powtarzała moja teściowa. Moja szwagierka naprawdę się nie spieszyła
Bez względu na to, jak bardzo się staram, nigdy nie mogę jej zadowolić. Zawsze znajduje coś, co jest nie tak w tym, co robię, i mówi wszystkim, że jestem najgorsza.
Pozwoliłam mężowi wyjechać na samotną wycieczkę, a teraz moja mama upiera się, że rodziny powinny zawsze trzymać się razem. Opowiada historie swoich nieudanych małżeństw, które zaczęły się w ten sam sposób.
„Więc co zamierzasz zrobić? Po prostu to zignorujesz? Czy naprawdę możesz to zaakceptować?” pyta jej przyjaciółka. „Nie wiem, co robić,” przyznaje Emilia. „Z jednej strony to wkurzające. Ale z drugiej…”
Wyszłam za mąż za Jana, gdy miałam 20 lat. Byłam w nim zakochana po uszy. Spotykaliśmy się przez osiem miesięcy, potem wzięliśmy ślub i zamieszkaliśmy z jego rodzicami. Nie wiedziałam wtedy, że popełniam ogromny błąd. Pozwólcie, że opowiem wam o sytuacji, która wywróciła moje życie do góry nogami. W tamtym czasie pracowałam i studiowałam, a
Linda mieszka tuż po drugiej stronie ulicy. Jesteśmy przyjaciółkami od wielu lat. Ona wie wszystko o mnie, a ja wiem wszystko o niej. Linda ma trójkę dzieci. Wychowywała je sama, bez męża. Poświęciła swoje życie wychowaniu dzieci i nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Jej dzieci mieszkają w różnych częściach kraju i rzadko ją odwiedzają. Linda
