Ma dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę. Początkowo jej związek z mężem był w porządku, ale z czasem sytuacja się pogorszyła, nie bez wpływu teściowej.
Większość ludzi doceniała jej życzliwość, ale niektórzy to wykorzystywali. Kilka miesięcy temu wróciła do domu i zobaczyła sąsiadkę czekającą na werandzie. Kasia wyglądała na zdesperowaną.
Ostatnio jestem pochłonięta obawami, że będę musiała zająć się moją teściową zamiast skupić się na własnej rodzinie i wychowywaniu mojego pięcioletniego syna. Każdego dnia mój niepokój rośnie. Zauważyłam nawet, że schudłam i moje włosy wypadają. Myślę, że to reakcja mojego ciała. Rzecz w tym, że moja mama była kiedyś opiekunką osób starszych.
Jestem mężatką od pięciu lat i przez cały ten czas byłam jedyną osobą utrzymującą naszą rodzinę. Mój mąż, który jest ode mnie o siedem lat starszy, pracuje, ale nie dokłada się do naszych wspólnych wydatków. Ma dziecko z poprzedniego małżeństwa i wprowadził się do mnie po rozwodzie. Kiedy zaczęliśmy się spotykać, myślałam, że sytuacja się zmieni, ale
Nasz syn i córka dorosły i opuściły rodzinne gniazdo lata temu. Każde z nich ma teraz swoją rodzinę i małe dzieci. Teraz mieszkamy tylko we dwoje z mężem.
Moja córka Emilia zawsze miała silną osobowość. Mój mąż i ja wychowaliśmy ją w spokojnym i harmonijnym środowisku, nigdy nie używając wulgaryzmów ani nie podnosząc głosu. Jednak Emilia odziedziczyła temperament po swojej babci, która była ognista, głośna i uparta. Mimo że nigdy nie poznała swojej babci, Emilia zachowuje się dokładnie tak jak ona.
Po 12 latach małżeństwa rozwiodłam się z mężem. Statystycznie, większość małżeństw kończy się rozwodem w ciągu pierwszych siedmiu lat, przynajmniej tak twierdzą eksperci. Z biegiem lat prawdopodobieństwo rozwodu rzekomo maleje. Chyba nie miałam tyle szczęścia. To naprawdę powszechna historia. Smutna, ale powszechna. Znalazł sobie młodszą kobietę. Teraz wrócił, prosząc o wybaczenie, ale jestem rozdarta.
Jej cierpliwość się wyczerpała i postanowiła, że nadszedł czas, aby zaczęli żyć na własny rachunek. Przeszła na emeryturę, ale wzięła urlop i kilka dodatkowych tygodni dla siebie przed tym.
Co może być gorszego niż utrata rodziny w średnim wieku? Nie potrafię nawet wyrazić bólu, ale to właśnie moja sytuacja. Nie jestem jeszcze stara, mam zaledwie 52 lata, ale mój mąż przestał widzieć we mnie kobietę. Co gorsza, znalazł kogoś innego. Nigdy nie myślałam, że to mnie spotka, ale potrzebuję pomocy.
Poza tym jest podwórko do ogarnięcia, zwierzęta do nakarmienia, woda do przyniesienia ze studni i piec do rozpalenia… Kiedy przyjeżdża rodzina, wszystko trzeba przynieść z piwnicy.
Na zewnątrz czekała na niego młoda kobieta… Jak bardzo się myliłam! W moich marzeniach, pragnieniach i przekonaniach. My, kobiety, jesteśmy od tego uzależnione. Kiedy zaszłam w ciążę, mój cały świat się zawalił. Ale nie miałam sobie nic do zarzucenia. Każdy wybiera swoją własną drogę: urodziłam bez męża, a mój były znalazł kogoś innego. Ani on, ani
„Mój syn ożenił się 12 lat temu. On i jego żona, wraz z dwójką dzieci, mieszkają w ciasnym jednopokojowym mieszkaniu. Osiem lat temu Jakub kupił działkę i zaczął budować swój wymarzony dom. Przez rok nic się nie działo. W następnym roku udało im się postawić ogrodzenie i położyć fundamenty. Potem wszystko znów stanęło w miejscu z powodu braku funduszy. Teraz moja synowa naciska, abym sprzedała swój dom, aby im pomóc…”
