Nie rozumiem, co się dzieje z moją mamą. Prosi mnie, bym pozwoliła synowi zostać u niej na noc – nie ma problemu. Ale kiedy mój syn jest u niej, zaczyna narzekać i złościć się, że nie słucha jej. Jeśli nie pozwalam mu odwiedzać, płacze i mówi, że czuje się samotna.
Czasami największa zdrada pochodzi z wnętrza rodziny. Niedawno stan zdrowia mojej matki znacznie się pogorszył, i stało się jasne, że ktoś musi wkroczyć do akcji. Nie wiedziałam jednak, że mój własny brat miał złowieszcze plany.
Przede wszystkim powinnam wspomnieć, że pochodzę z małego miasteczka. Nie lubię życia w mieście. Czyste powietrze, mnóstwo świeżych owoców i warzyw, życie we własnym tempie i zwykli ludzie – to jest to, co najbardziej kocham w życiu w małym miasteczku. Kiedy mój syn skończył 8 lat, jego ojciec nas opuścił. Nawiasem mówiąc, zostawił nas dla kobiety z miasta. Powiedział, że
Jeśli moje dzieci odmówią opieki nade mną, sprzedam wszystko, co posiadam, aby zapłacić za prywatny dom opieki. To ich nauczy! Mój mąż i ja żyliśmy dla rodziny, ale teraz czas pomyśleć o sobie.
Dwa lata temu wyszłam za rozwodnika. W ogóle mi to nie przeszkadzało; wręcz przeciwnie, utwierdziło mnie to w przekonaniu, że ma dobre intencje. Wszystko było w porządku, dopóki mój mąż nie zaskoczył mnie niespodziewaną wiadomością. „Sara wkrótce się do nas wprowadzi. Dostała się na studia i będzie u nas mieszkać przez jakiś czas…”
Przyjeżdżają, gdy tylko pogoda się ociepla, i wracają do miasta z pierwszym chłodem. Poświęcają cały swój czas na pielęgnację ogrodu, co wymaga wiele wysiłku.
Nigdy nie wyobrażałam sobie, że na emeryturze będę musiała żebrać. Moje życie wydawało się idealne. Miałam kochającego męża i zawsze znajdowaliśmy wspólny język z naszymi dziećmi. Prawie zawsze. Jak każda rozsądna osoba, myślałam o pieniądzach. Ale nigdy nie bałam się, że ich zabraknie. W końcu oszczędzaliśmy, a kiedy mój mąż jeszcze żył, nawet podróżowaliśmy razem.
Czasami chodzimy razem na zakupy lub na kawę. Jest rozwiedziona, bezrobotna, a jej dorosły syn mieszka samodzielnie. Kiedyś miała
– Ile lat ma starsza dziewczynka? Czy młodsza właśnie zaczęła przedszkole? – Starsza ma 6 lat i nadal chodzi do przedszkola. Kasia zaraz wraca do pracy.
To nie stało się z dnia na dzień; narastało przez dłuższy czas. Można powiedzieć, że nasze dzieci są w tym samym wieku—Emma ma dziewięć lat—ale nie mogę znieść myśli o tym, że spędzają razem czas.
W nowoczesnym świecie niektóre sytuacje wciąż wydają się należeć do minionej epoki. Tak było w przypadku Ewy. Jej rodzina była mała: matka, starsza siostra i ona sama. Życie było trudne, ale jakoś sobie radzili. Ewa miała szczęście, gdy poznała miłego i ambitnego mężczyznę o imieniu Robert. Jednak Ewa ciągle musiała wymyślać sposoby, aby pomóc swojej rodzinie, często kosztem własnego szczęścia i szczęścia swojego męża.
Odkąd pamiętała, Hania zawsze była zafascynowana różnorodnością kwiatów. Zatrzymywała się przy każdym ogrodzie, podziwiając unikalne kwiaty i gatunki. Nawet w domu swojej babci na wsi spędzała godziny, pielęgnując rabaty kwiatowe.
