Emilia nigdy nie mogła znaleźć wspólnego języka z matką. Jednak dom matki był miejscem, z którego nie mogła zrezygnować. Czuła do niego przywiązanie. Jej mąż również kochał to miejsce. Zawsze odwiedzali wieś w weekendy. Chodzili na spacery po lesie, pomagali matce w pracach domowych i oglądali zachody słońca. Relacja z matką była dość dziwna. Mieszkali
Często mówi się, że surowość jest dziedziczna, ale nie mogłam inaczej. Mam dwoje dzieci, syna i córkę. Od śmierci ich ojca wychowywałam je sama. To jest historia o tym, jak moja relacja z synową pogorszyła się.
To był moment, który zmienił wszystko. Mój mąż wziął nasze dziecko, odwrócił róg koperty i wręczył mi ją ze słowami: „To nie jest moja córka.” Teraz nasz związek jest nie do naprawienia.
Wszyscy, bez wyjątku, mówią mi, jak haniebne jest wyrzucenie własnej córki i jej rodziny na ulicę. I to w czasie świąt. To prawda.
Mój dziadek również zmarł. Relacje mojej cioci nigdy się nie układały, więc okazało się, że w naszej rodzinie nie było mężczyzn. Moja mama i ciocia ciężko pracowały, aby związać koniec z końcem.
Mój najstarszy syn był moją dumą i radością. Kiedy się ożenił, zdałam sobie sprawę, że nie dogadam się z moją synową, ale starałam się trzymać z dala od ich spraw. Jednak sytuacja pogorszyła się.
Bezczelność niektórych ludzi nie zna granic. Doskonałym przykładem jest moja była teściowa, która desperacko pragnie odzyskać status mojej obecnej teściowej. Przez ostatnie cztery miesiące próbowała mnie przekonać, że powinnam wrócić do mojego byłego męża, który zachował się jak kompletny dupek, zostawiając mnie z dzieckiem i górą długów. Teraz namawia mnie, żebyśmy się pogodzili dla dobra naszego syna.
Emilia zawsze marzyła o prostym, kameralnym ślubie, ale jej mąż, Jan, nalegał na wielką uroczystość. Przez trzy lata oszczędzali na ślub i pierwszy dom. Emilia pracowała jako nauczycielka z skromną pensją, podczas gdy Jan był agentem nieruchomości, którego dochody były zmienne. Ich życie przybrało nieoczekiwany obrót, gdy Emilia poważnie zachorowała, a Jan podjął szokującą decyzję.
Sześć miesięcy temu mój syn Marek przyprowadził swoją żonę Emilię, aby zamieszkali w moim domu, mówiąc, że zostaną na jakiś czas, dopóki nie znajdą odpowiedniego mieszkania do wynajęcia. Nie spieszyłam się z nimi i pozwoliłam im zostać. Dałam im pokój, ale wiele moich rzeczy wciąż tam było. W końcu nie mogłam po prostu wrzucić wszystkich moich rzeczy do jednej torby.
Sara zrobiła wszystko, aby rozbić ich małżeństwo. Gdy tylko moja synowa urodziła, zamieszkała z mamą, twierdząc, że potrzebuje pomocy. Mój syn został z niczym.
Kiedy dzwonię, ona mówi, że jest zbyt zajęta i odkłada słuchawkę. Dzieje się tak za każdym razem. Zapytałam syna, dlaczego Ewa mnie ignoruje, ale on tylko to bagatelizuje.
Decyzja została podjęta! „Przeprowadzam się na wieś,” oznajmiła pani Kowalska, trzymając w ręku klucze. „Sprzedałam mieszkanie i kupiłam dom.” Marek zamarł z otwartymi ustami i widelcem w ręku: „Mamo, mówisz poważnie?” „Nie żartuję,” uśmiechnęła się teściowa. „Twój ojciec mnie zostawił, znudziło mu się wszystko. Więc postanowiłam zacząć od nowa. Poza tym, wnuki…”
