Moja córka jest uczona w domu, więc spędza większość dnia w domu. Zadzwoniłam do niej podczas lunchu: – Jadłaś już obiad? – Tak, tata przyniósł pizzę. Byłam zaskoczona.
Mój młodszy brat i ja mieliśmy swoje własne pokoje, podobnie jak nasi rodzice. Największy pokój, salon, był naszym tradycyjnym miejscem spotkań na wieczorne rozmowy przy kawie. Wszystko jednak zmieniło się, gdy odziedziczyliśmy dom w Warszawie.
Po raz pierwszy od czasu, gdy jej syn Jakub zakochał się w samotnej przyjaciółce swojej żony i opuścił rodzinę, pani Nowak musiała błagać swoją byłą synową, Annę, aby pozwoliła jej zobaczyć wnuki. Może pani Nowak znalazłaby sens w podróżach lub niespodziewanym związku, gdyby kochała swoje wnuki trochę mniej. Jednak tak się złożyło, że
Kasia mieszkała z mężem w swoim własnym domu. Dom znajdował się na przedmieściach. W naszym mieście jest wiele takich domów, które wyglądają jak typowe wiejskie chaty. Jest pięknie, cicho i pełno zieleni. Można uprawiać ogród lub hodować kury, jeśli się chce. Zaledwie krótki spacer dzieli od głównej ulicy z komunikacją miejską.
Od tego dnia życie rodziny zmieniło się nie do poznania, nikt nie mógł przewidzieć tak znaczącego rozszerzenia ich kręgu. Rodzina żyła skromnie w małym miasteczku, walcząc o przetrwanie.
„Kasia, powinnaś była kupić mleko lub płatki dla dzieci. Mówiłam ci, że jestem spłukana i lodówka jest pusta.” „Ale nie miałam czasu! Odwożę chłopców z powrotem.”
Kiedy zmarła moja teściowa, odkryliśmy, że zostawiła testament. Jej trzypokojowy dom został zapisany jej dzieciom: córce, Ewie, i synowi, Janowi, mojemu mężowi. Ewa i Jan zawsze byli blisko, ale spadek wywołał niespodziewane napięcia.
Jan jest w pracy, nie ma więc nikogo, kto mógłby bronić jego matki. To prawda, że Linda nie potrzebowała ochrony, ale napięcie w domu było wyczuwalne. Ostatnio sytuacja się pogorszyła.
Często ludzie działają z egoistycznych pobudek, a po śmierci starszej osoby zaczyna się podział majątku. Czasami ten proces przeradza się w gorzką kłótnię.
Dorastając, często kłóciłem się z bratem. Jest o trzy lata młodszy ode mnie, a nasi rodzice prawie zawsze stawali po jego stronie, zwłaszcza tata. Szkoła była dla mnie pewnym schronieniem; nie było tam rodziców, a inne dzieci rozumiały mnie i często krytykowały Janka za jego arogancję i zarozumiałość. Nie było dnia, żeby nie drwił z mojego wyglądu.
Rodzice są szczególnie szczęśliwi, gdy ich dzieci obdarowują ich prezentami. Tutaj, Emilia chciała podarować mamie prezent urodzinowy. Ale wszystko poszło nie tak.
Kiedy Jakub poinformował swojego ojca, Tomasza, że ich sąsiadka, Emilia, jest w ciąży, Tomasz miał prostą odpowiedź: „To się z nią ożeń.” Jakub jednak miał inne plany. „Jestem za młody. Nie chcę się żenić,” powiedział. Tomasz zaśmiał się, „Więc jesteś mężczyzną, gdy chodzi o randki, ale chłopcem, gdy chodzi o małżeństwo?” Następnie zawołał swoją żonę, Marię.
