Kiedy mój syn Benjamin miał sześć lat, stanął przed szansą zapisania się do elitarnej szkoły w Warszawie. Podczas rozmowy kwalifikacyjnej jego błyskotliwe i wnikliwe odpowiedzi zaskoczyły zarówno mnie, jak i dyrektorkę szkoły, panią Kowalską. To wydarzenie zmusiło mnie do refleksji nad tym, jak często niedoceniamy dzieci i ich zdolności.
Ewa została odesłana z balu maturalnego z powodu sukienki z odkrytymi ramionami, co pozostawiło ją zdruzgotaną na szkolnym parkingu. Szkoła powołała się na naruszenie kodeksu ubioru, ale Ewa i jej przyjaciele uznali tę decyzję za niesprawiedliwą. Bez alternatywnych planów, Ewa spędziła noc sama, rozmyślając nad niesprawiedliwością sytuacji.
Nauczyciele często pozostawiają trwały ślad w sercach swoich uczniów, a czasem to uczniowie głęboko poruszają serca swoich nauczycieli. Oddana edukatorka z Warszawy tak bardzo ceniła swoich młodych uczniów, że uczyniła ich częścią jednego z najważniejszych wydarzeń w swoim życiu.
Gdy córka Zosi, Klaudia, zaczęła pierwszą klasę, Zosia zrezygnowała z pracy, aby wspierać edukację i zajęcia pozalekcyjne córki. Teraz, gdy Klaudia wchodzi w ósmą klasę, Zosia w wieku czterdziestu trzech lat zmaga się z powrotem na rynek pracy. Myślała, że podejmuje najlepszą decyzję dla swojej rodziny, ale rzeczywistość jej sytuacji sprawiła, że czuje się zagubiona i kwestionuje swoją wartość.
Wielu rodziców, mając najlepsze intencje, kieruje swoje dzieci na to, co uważają za drogę do sukcesu. Jednak niektóre powszechne przekonania i rady mogą przynieść więcej szkody niż pożytku. Ta historia bada konsekwencje takich wskazówek przez doświadczenia Juliana, Kacpra, Bartka, Andrzeja, Blanki i Miry, gdy próbują znaleźć drogę przez trudny teren dobrze intencjonowanych, ale błędnych rad rodzicielskich.
