„Nie wiem, co robić!” wzdycha z smutkiem sześćdziesięcioletnia pani Kowalska. „Mój syn zawsze staje po stronie swojej żony! Zawsze jest po jej stronie, bez względu na to, co powiem. 'Mamo,’ mówi, 'nie martw się, Ania wie, co robi, nie jest głupia…’ On myśli, że Ania zawsze ma rację! Nawet gdy robi coś źle…”
Pani Kowalska postanowiła odwiedzić swojego syna i synową, gdy podróżowała do miasta. Rzadko ich odwiedzała, ponieważ podróż zajmowała dużo czasu. Emilia przywitała ją radośnie, uściskała i zaprosiła do kuchni. Mieszkanie było, jak zawsze, w nieładzie. Emilia nie była zbyt dobra w utrzymywaniu porządku. Pani Kowalska nadal nie mogła zrozumieć, jak jej syn, który kochał porządek, wybrał
Dorastając, często kłóciłem się z bratem. Jest o trzy lata młodszy ode mnie, a nasi rodzice prawie zawsze stawali po jego stronie, zwłaszcza tata. Szkoła była dla mnie pewnym schronieniem; nie było tam rodziców, a inne dzieci rozumiały mnie i często krytykowały Janka za jego arogancję i zarozumiałość. Nie było dnia, żeby nie drwił z mojego wyglądu.
Wyzwanie samotnego wychowywania córki po tym, jak mąż opuścił je tuż po narodzinach. Nie uczestniczy w życiu córki, zostawiając wszystkie obowiązki na jej barkach. Musiała poradzić sobie ze wszystkim sama.
Pojawił się w moim życiu ponownie, gdy skończyłam 25 lat. Co teraz czuję? Złość i obrzydzenie! Mój ojciec nie miał żadnego udziału w moim życiu.
Niedawno pojechaliśmy razem na wakacje: ja z moim mężem Jakubem i Łukasz z jego nową dziewczyną. Nikt nie zauważył, jak trudno było mi być w pobliżu Łukasza. Dlaczego? Bo kocham go od lat. Chodziliśmy do tej samej szkoły średniej, ale byłam trzy lata młodsza. Naturalnie, Łukasz nigdy wtedy na mnie nie zwracał uwagi.
Od dzieciństwa wierzyłam, że miłość jest najważniejsza w związku, a wszystko inne jest drugorzędne. Wyszłam za mąż dość wcześnie, jeszcze na studiach. Mój mąż, Piotr, był moim kolegą z roku. Nie pochodził z zamożnej rodziny, ale ja już miałam swoje mieszkanie, które odziedziczyłam po babci. Kochałam mojego męża głęboko i nic innego się dla mnie nie liczyło.
Niedawno zdałam sobie sprawę, że najlepiej trzymać się na dystans od niektórych krewnych. Doszłam do tego wniosku w wieku trzydziestu lat. Wygląda na to, że mój brat wybrał niewłaściwą kobietę na żonę. Niestety, takie rzeczy się zdarzają. W końcu nie mogłam wybrać mu żony. Próbowałam zaakceptować jego wybór i utrzymać normalne relacje, ale sprawy przybrały zły obrót.
Nasza „silna” rodzina, taka, która miała być „na dobre i na złe…”, przetrwała nieco ponad dwa lata. Zaraz po ślubie Filip, teraz jako mąż, zaczął prowadzić księgi.
Mój syn ożenił się z przebiegłą kobietą, która ma go owiniętego wokół palca. Teraz odwraca go przeciwko mnie, twierdząc, że nie chcę jego szczęścia i myślę tylko o sobie. Problem polega na tym, że odmawiam zamiany domów z nimi. Mam tylko jedno dziecko, a mój mąż zmarł kilka lat temu. Wychowaliśmy go w kochającym domu i zapewniliśmy mu wszystko.
Adela jest znowu w ciąży i odmawia powiedzenia o tym mężowi. Miesiąc temu, podczas oglądania telewizji, ktoś zapukał do drzwi. Sześćdziesięcioletnia Karolina opowiada o niespodziewanej wizycie swojej córki, Adeli, która przyjechała z dzieckiem i walizką. „Mamo, rozwodzę się. Bartek ma inną kobietę,” powiedziała.
Adela jest znowu w ciąży i odmawia powiedzenia o tym swojemu mężowi. Miesiąc temu, podczas oglądania telewizji, ktoś zapukał do drzwi. Sześćdziesięcioletnia Karolina wspomina niespodziewaną wizytę swojej córki, Adeli, która przyjechała z dzieckiem i walizką. „Mamo, rozwodzę się. Bartek ma inną kobietę,” powiedziała.
