– „Nigdy nie wyobrażałam sobie, że w wieku pięćdziesięciu dwóch lat stanę się pośmiewiskiem, i to wszystko przez mojego własnego syna,” żali się Anna swojej najlepszej przyjaciółce. „Pracujesz całe życie na dwa etaty, oszczędzasz każdy grosz, podejmujesz się każdej dodatkowej pracy, tylko po to, żeby twój syn miał więcej, a na końcu jesteś oskarżana o kradzież! To niewiarygodne…”
Matka Anny była kontrolującą i manipulacyjną osobą. Jej rodzina i bliskie otoczenie musiały spełniać każde jej kaprysy. Nie wahała się odciąć tych, którzy się sprzeciwiali, w tym ojca Anny. To było tło dzieciństwa i młodości Anny. Matka dyktowała jej wybory zawodowe. Anna myślała, że uciekła, ale życie miało inne plany.
Jestem z zawodu pielęgniarką. W 1995 roku zaczęłam pracę w szpitalu położniczym. Po pewnym czasie poszłam na urlop macierzyński. Moja ciąża przebiegała normalnie. Wszystkie badania wykazały, że dziecko jest zdrowe, więc z mężem z niecierpliwością oczekiwaliśmy naszej córki. Przygotowaliśmy wszystko na jej przyjście. Nasi bliscy również czekali na nowego członka rodziny i zawsze pytali: „Jak wszystko się układa?”
Życie tutaj jest inne — tempo, koszty życia, zarobki, wszystko. To wszystko jest na innej skali, często znacznie wyższej niż to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni.
To było niesamowicie trudne. Miałam siedmioletniego syna i żadnych środków na nasze utrzymanie. Na szczęście dom był mój, odziedziczony po rodzicach. Musiałam włożyć wiele wysiłku, aby go utrzymać.
Miała rozległą rezydencję, gosposię i osobistego szofera. – powiedziała Sara z podziwem. – Owszem, ma syna z pierwszego małżeństwa, ale nie widzę w tym nic złego.
Okazuje się, że nie jestem mściwą osobą, co jest zaskakujące, biorąc pod uwagę świat, w którym żyjemy. Było słoneczne sobotnie popołudnie, a ja cieszyłam się spokojnym spacerem po naszym ogrodzie, chłonąc piękno wokół mnie i oddychając świeżym powietrzem. Nagle zauważyłam kobietę w okularach przeciwsłonecznych machającą do mnie. Gdy podeszłam bliżej, zdałam sobie sprawę, że to była moja szwagierka, Maria. To, co wydarzyło się potem, przywołało bolesne wspomnienia, które myślałam, że dawno zakopałam.
Pozostaje tak samo nieodpowiedzialna i niedojrzała jak w dzieciństwie. Po jej ostatnim wybryku, zarówno ja, jak i mój mąż prawie straciliśmy pracę. A nasza matka nadal jej broni.
W nowoczesnym świecie niektóre sytuacje wciąż wydają się należeć do minionej epoki. Tak było w przypadku Ewy. Jej rodzina była mała: matka, starsza siostra i ona sama. Życie było trudne, ale jakoś sobie radzili. Ewa miała szczęście, gdy poznała miłego i ambitnego mężczyznę o imieniu Robert. Jednak Ewa ciągle musiała wymyślać sposoby, aby pomóc swojej rodzinie, często kosztem własnego szczęścia i szczęścia swojego męża.
Odkąd pamiętała, Hania zawsze była zafascynowana różnorodnością kwiatów. Zatrzymywała się przy każdym ogrodzie, podziwiając unikalne kwiaty i gatunki. Nawet w domu swojej babci na wsi spędzała godziny, pielęgnując rabaty kwiatowe.
Kiedy Paulina wróciła z pracy, jej mąż wyglądał dość dziwnie. Kamil siedział na kanapie, pogrążony w myślach. „Co się stało, kochanie?” zapytała Paulina. Jej mąż wyjaśnił, że jego matka znowu przyszła i zaczęła narzekać. Powiedziała, że synowa nie powinna traktować teściowej tak złośliwie, jak to robi Paulina. „Ona spojrzała…”
Ewa spędziła ostatnie 14 lat, pracując niestrudzenie w Warszawie, aby wspierać swoją rodzinę w Krakowie. Wracając do domu tylko okazjonalnie, miała mało czasu na odpoczynek, będąc głównym żywicielem rodziny. Ewa miała kochającego męża, Roberta, i dwoje dzieci, Rafała i Nadię. Pomimo ciężkiej pracy Roberta w jego warsztacie samochodowym, znaczne dochody potrzebne do realizacji ich wspólnych marzeń były możliwe tylko dzięki wysiłkom Ewy. Jednak po powrocie do domu, szokujące wyznanie jej siostry, Anny, grozi zniszczeniem wszystkiego, w co Ewa wierzyła o swoim życiu.
