Wychowując córkę samotnie po tym, jak mąż ich opuścił, Anna stara się pogodzić pracę z rodzicielstwem. Pewnego dnia słowa jej córki boleśnie ujawniają emocjonalne koszty ich napiętej relacji.
Moja mama poświęciła całe swoje życie na wychowanie mnie i nigdy nie myślała o ponownym małżeństwie. Szczerze mówiąc, zaakceptowałem odejście ojca ze spokojem. Ale teraz, po latach, chce wrócić do mojego życia, a ja nie wiem, jak sobie z tym poradzić.
Moja mama i ja wnieśliśmy jedną czwartą całej kwoty. Rodzice mojego męża nie pomogli wcale. Ale nie prosiliśmy o nic. Moja teściowa ciągle się wtrąca.
Często mówi się, że surowość jest dziedziczna, ale nie mogłam inaczej. Mam dwoje dzieci, syna i córkę. Od śmierci ich ojca wychowywałam je sama. To jest historia o tym, jak moja relacja z synową pogorszyła się.
Po powrocie ze szpitala z noworodkiem, zostałam sama z dzieckiem. Mój mąż jest w pobliżu, ale pracuje cały dzień i oczekuje, że obiad będzie gotowy, gdy wróci do domu. Na początku zazdrościłam tym, którzy mieli babcie do pomocy. Gotują, zabierają dziecko na spacery w wózku i pomagają w domu. Mogą też pilnować dziecka, gdy mama potrzebuje prysznica.
Do momentu, gdy mój syn, Michał, skończył 30 lat, byliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się nawet, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Michał zawsze szukał poważnego i zaangażowanego związku. Ale żadna z tych kobiet w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna otwarcie stwierdziła, że nie ma zamiaru mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
Pomimo pokrycia wszystkich kosztów jej wystawnego ślubu, moja córka uważa, że nie przyczyniliśmy się wystarczająco. Jej narzeczony zapłacił tylko za obrączki, a teraz ona chce od nas więcej.
Niedawno przyszedł, przyniósł świeże jabłka z sadu i zaczął opowiadać swoje historie. Wtedy wszedł mały Tomek,” mówi 35-letnia Sara. „Twój syn?” „Tak, mój syn. Dziadek natychmiast przestał mówić.
Problemy rodzinne często wpływają na cały dom, wymagając poświęceń, które mogą nadwyrężyć relacje. Czasami pomoc bliskiej osobie w potrzebie może prowadzić do nieoczekiwanych konsekwencji.
Synowa często pozostaje obcą osobą dla teściowej. Przez 12 lat małżeństwa z Janem nigdy nie próbowałam zdobyć aprobaty jego matki. Niestety, teraz nie akceptuje również naszej córki. Jan i ja poznaliśmy się na drugim roku studiów. Byliśmy młodzi, beztroscy i biedni. W trakcie naszego związku zrozumieliśmy
On ma 27 lat, a jego partnerka 30. Różnica wieku jest niewielka i nie przeszkadzała mi zbytnio. Pojawił się jednak większy problem: ta kobieta ma już dwoje własnych dzieci.
Historia naszej czytelniczki, Anny z Warszawy. „Znalazłam się w bardzo nieprzyjemnej sytuacji. Nie chcę opiekować się moim chorym ojcem i mam ku temu osobiste powody. Nie jestem gotowa tłumaczyć każdemu krewnemu, dlaczego planuję umieścić ojca w domu opieki. Teraz jestem pod ogromną presją ze strony wszystkich moich krewnych (bliskich i dalekich). Mój ojciec chciał się mnie pozbyć. Teraz mam 35 lat…”
