Miałam zaledwie 23 lata, kiedy mój mąż mnie opuścił, zostawiając mnie samą z naszym małym synem, Dawidem. Dawid miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo miał dość ciągłych obowiązków – w końcu musiał zarabiać pieniądze i wydawać je na rodzinę. Wcale mu się to nie podobało. Po co wydawać na rodzinę, skoro mógłby wydawać na siebie i swoją kochankę?
Na weselach przyjaciół i krewnych nigdy nie było problemu z jedzeniem. Goście zawsze mogli jeść i pić do woli. Nikt nigdy nie narzekał na brak zaopatrzenia.
Moja matka nie pozwala mi żyć własnym życiem. Ciągle do mnie dzwoni, krytykując mnie za to, że nie spędzam z nią całego czasu. Mam 32 lata, jestem mężatką od sześciu lat i mam trójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Mój najmłodszy syn jeszcze nie chodzi do szkoły, a każdy dzień to walka o zrównoważenie moich obowiązków.
-Kiedy powiedziałam mu, że jestem w ciąży, mogłabym przysiąc, że poczuł, jakby mnie posiadał. Zdecydował, że nigdzie nie pójdę z jego dzieckiem. Przestał dawać mi pieniądze.
Kiedy skończyłem osiemnaście lat, mój ojciec oznajmił, że jestem dorosły i muszę płacić czynsz albo się wyprowadzić. Musiałem także kupować własne jedzenie. Uważał, że spełnił swój obowiązek jako rodzic. Ponad dekadę później, mój ojciec teraz żąda ode mnie wsparcia finansowego, myśląc, że jestem mu to winien. Dorastając, zawsze słyszałem, że mieszkanie w domu to przywilej, a nie prawo.
Gdzie indziej znajdę taką gospodynię, która pracuje za darmo? Jak czuje się kobieta w wieku 45 lat? Wciąż dość młoda, atrakcyjna i pełna nadziei. Wszystko może się jeszcze zdarzyć. Anna miała swoją córkę, Martę, gdy miała 20 lat. Teraz Marta ma 25 lat. Mieszkały razem w dwupokojowym mieszkaniu i były najlepszymi przyjaciółkami. Wyglądały prawie jak siostry.
„Jak mogę za tobą nie tęsknić, mój drogi? Jesteś moim jedynym synem i tęsknię za tobą cały czas.” – „Mamo, mam już trzydzieści dziewięć lat,” odpowiedział Eugeniusz.
Kiedy wyjeżdżała, spakowała nie tylko swoje rzeczy, ale także postanowiła zabrać kilka urządzeń z naszego domu. Eliana była bardzo radosna i podekscytowana. „Mamo, dam sobie radę,” zapewniała mnie. Ale sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewała.
Moja córka jest uczona w domu, więc spędza większość dnia w domu. Zadzwoniłam do niej podczas przerwy na lunch: „Zjadłaś obiad?” „Tak, tata przyniósł mi pizzę.” Byłam zaskoczona.
Wychowywanie dziecka, zwłaszcza córki, oznacza dawanie jej wszystkiego, co najlepsze. Mój mąż i ja zdaliśmy sobie z tego sprawę niemal jednocześnie. Kasia urodziła się późno w naszym życiu i wiedziałam, że nie będę miała więcej dzieci. Więc nawet leżąc w szpitalu w dość niestabilnym stanie, powtarzałam to samo: kup najlepsze pieluchy i
Wszystko wydawało się w porządku, dopóki nie postanowiliśmy zrobić dobrego uczynku. Oczywiście, skończyło się to źle zarówno dla mnie, jak i dla mojego męża. Jacek pokłócił się z bratem i rodzicami, a moja teściowa teraz uważa mnie za najgorszą i najbardziej chciwą osobę. Nigdy więcej nie połączę rodziny z biznesem! Mamy dwa mieszkania, a jedno z nich jest
Mój najstarszy syn, Jan, był moją dumą i radością. Kiedy się ożenił, zdałam sobie sprawę, że nie dogadam się z moją synową, Zosią, ale postanowiłam nie ingerować w ich życie.
