Moja historia może wydawać się typową opowieścią o zdradzie, ale szokujący zwrot akcji wyróżnia ją na tle innych. Wyszłam za mąż za mężczyznę, który miał 38 lat, gdy byłam jeszcze na trzecim roku studiów. Był profesorem, choć nie na mojej uczelni. Poznał nas wspólny znajomy, który od początku ostrzegał mnie: ten mężczyzna miał skomplikowaną przeszłość.
Nalega, aby jej były mąż wspierał oboje dzieci równo. Czy nie przeszkadza jej, że zarabiam pieniądze na własne dziecko? Nie polegam na moim mężu we wszystkim!
Około 80-85% zamężnych kobiet w Polsce jednogłośnie zgadza się, że słowo „teściowa” przywodzi na myśl negatywne skojarzenia. Ciągle słyszę od moich przyjaciółek, jak ich teściowe próbują tworzyć rozłamy w ich małżeństwach. To jest historia mojego własnego doświadczenia, które niestety nie miało szczęśliwego zakończenia.
Moi rodzice pomogli mi i mojemu mężowi kupić dom. To było sprawiedliwe. Moja babcia sporządziła testament na rzecz Aleksa. Sześć miesięcy później Aleks się ożenił i zamieszkali razem.
Jakub dorastał w dobrze wykształconej rodzinie. Jego ojciec był profesorem uniwersyteckim, a matka pracowała jako chirurg. Rodzice uwielbiali swojego jedynego syna i poświęcali cały swój wolny czas na jego wychowanie. Jakub uczęszczał na różne zajęcia pozalekcyjne i cieszył rodziców doskonałymi ocenami w szkole. Jedyną wadą w ich oczach była jego przyjaźń ze mną, Emilią, dziewczyną z mniej uprzywilejowanego środowiska.
Moja teściowa zachowuje się jak rozpieszczone dziecko. Jest dorosłą kobietą, ma prawie 60 lat, ale zachowuje się bardzo niedojrzale. Mój mąż jest jej jedynym synem. Wspiera ją we wszystkim i po prostu uwielbia swoją matkę. Uważam, że ona lubi to wykorzystywać. Jestem już matką dwójki dzieci, a planujemy trzecie. Zdaję sobie sprawę, że w domu,
Tego dnia stałem na przystanku, czekając na autobus. Było zaskakująco mało ludzi wokół. Tylko ja i jakiś facet rozmawiający przez telefon. Nie mając nic innego do roboty, słuchałem, co mówił… „Tak, kochanie, kupię ci cukierki po drodze… Co? Chcesz pizzę? Ale to po drugiej stronie miasta… Dobrze, pójdę, cokolwiek dla ciebie,” młody mężczyzna mówił czułym tonem. Odwróciłem się
Mój mąż był przystojnym, wysportowanym mężczyzną. Wysoki, zadbany i popularny wśród wielu ludzi. Staram się pamiętać go takim, aby ułatwić sobie życie. Bo teraz zmienił się nie do poznania. Pewnego dnia kosił trawnik w naszym ogrodzie i dostał udaru. Cudem przeżył. Ale stał się niepełnosprawny. Moje życie wywróciło się do góry nogami.
– „Nigdy nie wyobrażałam sobie, że w wieku pięćdziesięciu dwóch lat stanę się pośmiewiskiem, i to wszystko przez mojego własnego syna,” żali się Anna swojej najlepszej przyjaciółce. „Pracujesz całe życie na dwa etaty, oszczędzasz każdy grosz, podejmujesz się każdej dodatkowej pracy, tylko po to, żeby twój syn miał więcej, a na końcu jesteś oskarżana o kradzież! To niewiarygodne…”
Od momentu, gdy zaczęliśmy planować nasze wesele, napięcie było wyczuwalne. Zarówno moja mama, jak i teściowa chciały mieć ostatnie słowo. Nie mogły się zgodzić na nic, od kolorystyki po listę gości.
Opowiem trochę o moim pierwszym mężu. Oboje pochodziliśmy z modestnych środowisk; nie otrzymałam nic od rodziców (wynajmowaliśmy), podczas gdy on odziedziczył dom po swoim zmarłym ojcu. Jego ojciec rozwiódł się z moją byłą teściową dawno temu, zostawiając ją samą z dzieckiem. Nie obwiniam go. Mnie również trudno było się z nią dogadać. Za każdym razem
Jesteśmy małżeństwem od dwudziestu lat, a moja żona wciąż potrafi mnie zaskoczyć. Odziedziczyła fortunę, ale odmawia inwestowania pieniędzy. Wierzy w przynoszenie radości ludziom, więc planuje otworzyć kocią kawiarnię. Nigdy nie poznałem jej ciotki, Lindy, która zostawiła jej spadek. Linda, siostra mojej teściowej, opuściła miasto zaraz po szkole średniej. Zakochała się, rzuciła studia i zostawiła przyjaciół.
