Emilia zawsze była silna i mądra. Uprawiała sport i regularnie wygrywała zawody. Cała szkoła była z niej dumna. Jakoś udawało jej się utrzymywać wysokie oceny, mimo że sportowcy zazwyczaj mają z tym trudności. Czasami, gdy dzieci odnoszą sukcesy, dorastają i nagle się zmieniają. Ale Emilia się nie zmieniła. Założyła firmę w naszym małym miasteczku. Wszystko wydawało się w porządku, aż do momentu, gdy
Jedenastoletni Wiktor, wraz z kilkoma innymi uczniami, został publicznie upokorzony przez personel szkolny, a niepokojące zdarzenie zostało udostępnione w sieci. To nie był pierwszy raz, kiedy Wiktor doświadczył trudnych sytuacji w szkole.
Moja siostra Wiktoria powiedziała nam, żebyśmy dali jej spokój i że będzie mieć tyle dzieci, ile zechce. Zażądała, abyśmy trzymali się z dala od jej życia. To jest nasza historia.
Przez całe moje życie, nieustająca presja mojej rodziny na temat mojego stanu cywilnego i bezdzietności rzucała długi cień na moje szczęście. Początkowo byłem nieświadomy, jak bardzo to na mnie wpływa, ale z czasem uderzyła mnie ta realizacja. Zdecydowałem się odciąć od nich, decyzja, która była zarówno wyzwalająca, jak i bolesna. Ta historia śledzi moją podróż, podkreślając trudności i ostateczną realizację, że czasami rodzina może być źródłem naszych najgłębszych ran.
