Kiedy ojciec w Poznaniu poszedł sprawdzić swojego syna, zastał pusty pokój. W tym samym czasie matka gorączkowo szukała swojej córki. Żadne z rodziców nie mogło sobie wyobrazić sercącego wiadomości, które ich czekały.
Dwadzieścia lat temu pani Karolina była dumna ze swojej przyszłej synowej: „Jest wspaniała!” mówiła wszystkim. „Ukończyła studia, uczy angielskiego w szkole. Może podróżować gdziekolwiek. To dziwne, że zakochała się w moim synu—jest mechanikiem samochodowym, samoukiem, ale jaki…”
Moja siostra zdecydowała się wychować trójkę dzieci sama po tym, jak jej mąż odszedł do współpracowniczki. Od tamtej pory nie chciała wchodzić w nowy związek. Moja siostra ma wyższe wykształcenie i posiada trzy dyplomy. Z zawodu jest kucharką. Pracowała w różnych kawiarniach i restauracjach odkąd pamiętam. Zawsze kupowała swoim dzieciom to, co najlepsze. Dziękowały jej, ale zawsze prosiły o więcej.
Przytulona obok tętniącej życiem metropolii znajdowała się urocza wioska, którą moja córka, Ewa, uwielbiała eksplorować. Szczególnie upodobała sobie stary dom, który zdawał się szeptać historie z przeszłości. Gdy wyobrażała sobie życie, które kiedyś tam toczyło się, głębsze pytanie o sens życia zaczęło ją dręczyć.
