Po prostu nie rozumiem dzisiejszej mody. Młodzi ludzie patrzą na siebie w taki sposób, że to wręcz odpychające. Moja wnuczka nie jest inna! Ale najbardziej irytuje mnie to, że jej rodzice w ogóle się tym nie przejmują.
Dziadkowie oddaliby duszę za swoje wnuki. To żadna tajemnica. Kiedy pojawiają się dzieci trzeciego pokolenia, czujemy, jakbyśmy zaczynali żyć na nowo. Ale czasami ten ciężar staje się zbyt trudny do udźwignięcia.
Nie obchodziło jej, czym się chwaliła; najważniejsze było, aby czuć się jak królowa. Ta kobieta była przekonana, że jest najlepszą gospodynią, kucharką, kobietą i pracownicą.
– Co za bałagan zrobiła moja synowa! Poszłam na plac zabaw, aby odwiedzić moją synową i wnuczkę. Było tam mnóstwo dzieci, wszystkie w lekkich koszulkach, sukienkach i sandałach. Ale moja
Powiedziała mi, że ma dziś spotkanie klubu książki. W czwartki ma jogę! Byłam zszokowana jej śmiałością! Przyjechała, żeby pomóc z wnukami, a nie dla własnej przyjemności.
Od najmłodszych lat przyzwyczajają się do tego, że wszystko jest im podane na tacy. Ale kiedy przychodzi czas zmierzyć się z prawdziwym światem, na horyzoncie pojawia się góra wyzwań.
Powiedziała mi, że ma dziś spotkanie klubu książki. W czwartki ma jogę! Byłam zszokowana jej śmiałością! Przyjechała, żeby pomóc z wnukami, a nie żeby się bawić.
Relacje międzypokoleniowe są tak stare jak świat. Niektórzy mają szczęście mieć rodziców, którzy wspierają ich na każdym kroku przez całe życie. Inni zmagają się z trudnościami w relacjach z dziećmi. Niezależnie od tego, zawsze będą pewne problemy między dwoma, a nawet trzema pokoleniami. Ta historia jest świadectwem tej złożoności.
Moja córka jest uczona w domu, więc spędza większość dnia w domu. Zadzwoniłam do niej podczas przerwy na lunch: „Zjadłaś obiad?” „Tak, tata przyniósł mi pizzę.” Byłam zaskoczona.
