Poznałem Emilię na studiach. Emilia uważa, że popełniła błąd, wychodząc za mąż po raz pierwszy. Jej drugie małżeństwo było bardziej praktyczną decyzją. W żadnym z małżeństw Emilia nie mogła mieć dzieci. Wszystko kręciło się wokół syndromu Kopciuszka. Wierzyła, że mężczyzna powinien ją uwielbiać i traktować jak królową. Ale to rzadko sprawdza się w prawdziwym życiu.
– Uważam, że nie ma sensu wychowywać cudzego dziecka, ponieważ to niewdzięczna praca. Moja pasierbica nie słucha mnie i robi wszystko po swojemu. Jak mam jej pomóc? Jest zupełnie zagubiona, nawet nie ma matury – mówi Jessica. Los sprawił, że Jessica została matką tylko raz, ale musiała również wychowywać swoją pasierbicę. To było bardzo
Moja praca rzadko oferuje coś ekscytującego. Siedzę w biurze, analizuję dane przez cały dzień, a potem wracam do domu. Ponieważ większość moich koleżanek to kobiety, nie mam nawet z kim wyskoczyć na piwo w piątkowy wieczór. Moi przyjaciele są zajęci, a moja żona przestała spędzać ze mną czas.
Do momentu, gdy mój syn, Michał, skończył 30 lat, byliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się nawet, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Michał zawsze szukał poważnego i zaangażowanego związku. Ale żadna z tych kobiet w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna otwarcie stwierdziła, że nie ma zamiaru mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
Mieć dziecko w wieku 40 lat i nie rozpieszczać go jest niemożliwe. Zapytajcie każdego rodzica, który zdecydował się na dziecko w późniejszym wieku, a na pewno to potwierdzi. Takie jest życie, ale my z mężem nie mogliśmy nic na to poradzić. Staraliśmy się o dziecko, ale nie mieliśmy szczęścia. Nawet nie chcę o tym mówić. Teraz ponosimy konsekwencje naszych działań.
Emilia obudziła się o świcie, nie tylko po to, by przygotować się do pracy, ale także by zrobić ulubione naleśniki swojego narzeczonego, Jakuba. Uśmiechnęła się do śpiącego ukochanego, ziewnęła i ruszyła do kuchni. Gdy tylko pierwsza partia była gotowa, Jakub obudził się i wszedł do kuchni. Emilia postawiła przed nim talerz pysznie wyglądających naleśników, widelec i miseczkę syropu.
To był moment, który zmienił wszystko. Mój mąż wziął nasze dziecko, odwrócił róg koperty i wręczył mi ją ze słowami: „To nie jest moja córka.” Teraz nasz związek jest nie do naprawienia.
Poznaliśmy się na popularnej aplikacji randkowej. Po wymianie wiadomości, Janek zaprosił mnie na randkę. Spotkaliśmy się, rozmawialiśmy i spędzaliśmy razem czas. Miesiąc później przedstawił mnie swoim znajomym. Ale potem wszystko się zmieniło.
To było niesamowicie trudne. Miałam siedmioletniego syna i żadnych środków na nasze utrzymanie. Na szczęście dom był mój, odziedziczony po rodzicach. Musiałam włożyć wiele wysiłku, aby go utrzymać.
On pochodzi z dużej rodziny, a ja mam młodsze rodzeństwo, więc moja sytuacja finansowa nie jest najlepsza. Ale nie wyszłam za mąż dla pieniędzy; wyszłam za mąż z miłości.
„Przynajmniej raz w tygodniu, w sobotę, mogliby posprzątać, żeby dom był schludny na niedzielę,” mówi zrozpaczona pani Kowalska. „Nigdy w życiu nie widziałam takiego bałaganu. Minął mniej niż rok, a ja już nie poznaję tego miejsca. Podłogi prawdopodobnie nie były myte od momentu, gdy się wprowadzili, łazienka nigdy nie była sprzątana, a…”
Pomimo pokrycia wszystkich kosztów jej wystawnego ślubu, moja córka uważa, że nie przyczyniliśmy się wystarczająco. Jej narzeczony zapłacił tylko za obrączki, a teraz ona chce od nas więcej.
