Młoda para otrzymała dom w prezencie ślubnym. Mieszkali tam już kilka miesięcy przed ślubem, ale teraz dom jest oficjalnie na nazwisko syna. Po ślubie teściowa i synowa nie mogły się dogadać – dom niby jest ich, ale formalności wciąż są w toku. Co więcej, nie pozwalają nawet dodać synowej do aktu własności.
W wieku 35 lat lekarze powiedzieli mi, że nigdy nie będę miała dzieci. Mój mąż i ja byliśmy zdruzgotani. Potem, cudownie, zaszłam w ciążę i urodziła się nasza córka. Ale gdy dorastała, nasza radość zamieniła się w niepokój.
Miłość matki nie zna granic i jest gotowa poświęcić wszystko dla szczęścia swojego dziecka. Bezsenne noce, przedwczesne siwe włosy i słodko-gorzki ból obserwowania, jak dziecko staje się niezależne, to wszystko część tej podróży. Doskonale to rozumiem, ponieważ jestem jedną z tych matek. Ale ostatnio postanowiłam, że nadszedł czas, aby zwolnić tempo i zacząć żyć dla siebie. Zwłaszcza że mój syn, Jakub, wydawał się mieć wszystko pod kontrolą… przynajmniej tak myślałam.
Odkąd tylko pamiętała, Sara była zafascynowana różnorodnością kwiatów. Zatrzymywała się przy każdym ogrodzie, podziwiając unikalne kwiaty i gatunki. Nawet w domu swojej babci znajdowała ukojenie wśród kolorowych płatków.
Jakub dorastał w dobrze wykształconej rodzinie. Jego ojciec był profesorem uniwersyteckim, a matka pracowała jako chirurg. Rodzice uwielbiali swojego jedynego syna i poświęcali cały swój wolny czas na jego wychowanie. Jakub uczęszczał na różne zajęcia pozalekcyjne i cieszył rodziców doskonałymi ocenami w szkole. Jedyną wadą w ich oczach była jego przyjaźń ze mną, Emilią, dziewczyną z mniej uprzywilejowanego środowiska.
Aby zapewnić jej możliwość studiowania, zatrudniłam najlepszych korepetytorów. Okazało się jednak, że moje poświęcenia były na próżno. Mam też drugą córkę. To jest nasza historia.
„Od trzech lat mieszkamy pod jednym dachem z Panią Kowalską. Oprócz mojej teściowej, jest mój mąż, nasz trzyletni syn i ja. Nie stać nas na wyprowadzkę. Mąż nie zarabia wystarczająco, aby pokryć wszystkie nasze wydatki. Nawet gdybym znalazła pracę, moja pensja jako nauczycielki na pół etatu niewiele by zmieniła. Więc żyjemy razem i staramy się z tym radzić, ale…”
Moja teściowa zachowuje się jak rozpieszczone dziecko. Jest dorosłą kobietą, ma prawie 60 lat, ale zachowuje się bardzo niedojrzale. Mój mąż jest jej jedynym synem. Wspiera ją we wszystkim i po prostu uwielbia swoją matkę. Uważam, że ona lubi to wykorzystywać. Jestem już matką dwójki dzieci, a planujemy trzecie. Zdaję sobie sprawę, że w domu,
Czasami jej mąż gotował. Wszystkie próby nauczenia jej gotowania kończyły się niepowodzeniem. Z czasem matka kobiety wprowadziła się do ich domu, co oznaczało początek końca.
Emilia urodziła się trzy lata przed Sarą. Jako starsza siostra zawsze pomagała i wspierała Sarę na wszelkie możliwe sposoby. Na farmie było mnóstwo do zrobienia: prace domowe, opieka nad zwierzętami i nauka. Dzieciństwo dziewcząt było dalekie od łatwego w porównaniu do ich rówieśników z miasta. Jednak to zbliżyło siostry do siebie, aż do momentu
Nigdy nie lubiłam stereotypizować wszystkich mężczyzn, ale jakoś tak się stało. Szczerze mówiąc, nie chciałam tego. Ale życie ma sposób na ujawnianie prawdy. To łamie serce, gdy twój mąż okazuje się być zdrajcą, ale nie jestem pierwsza i na pewno nie ostatnia. Życie w małym miasteczku wydaje się takie proste i piękne, ale tylko jeśli jesteś poetą, pisarzem lub artystą.
Tego dnia stałem na przystanku, czekając na autobus. Było zaskakująco mało ludzi wokół. Tylko ja i jakiś facet rozmawiający przez telefon. Nie mając nic innego do roboty, słuchałem, co mówił… „Tak, kochanie, kupię ci cukierki po drodze… Co? Chcesz pizzę? Ale to po drugiej stronie miasta… Dobrze, pójdę, cokolwiek dla ciebie,” młody mężczyzna mówił czułym tonem. Odwróciłem się
