Po siedmiu latach małżeństwa i narodzinach naszego syna, próbowałem zrozumieć, dlaczego wszystko w domu spadło na mnie. Postanowiłem przeprowadzić eksperyment, który miał pokazać, kto naprawdę dźwiga ciężar codzienności. Nie spodziewałem się, że ta decyzja doprowadzi nas do granic wytrzymałości i zmusi mnie do zadania sobie najtrudniejszych pytań o miłość i rodzinę.
Opowiadam historię trzech kobiet – Marty, Ani i Kingi – które w różnych momentach swojego życia zaczęły czuć, że ich uczucia do partnerów gasną. Przeplatają się tu rodzinne konflikty, codzienne rozczarowania i ciche dramaty, które prowadzą do trudnych decyzji. To opowieść o tym, jak trudno jest odejść, kiedy wszystko wokół krzyczy, by zostać.
To miał być zwykły poranek, ale przez drobny błąd i spięcie z kierowcą autobus zamienił się w scenę rodzinnego dramatu. Opowiadam o tym, jak jedno nieporozumienie wywołało lawinę emocji, konfliktów i przemyśleń o relacjach z bliskimi. Czy naprawdę tak łatwo stracić kontrolę nad własnym życiem przez chwilę nieuwagi?
Od lat dusiłam w sobie frustrację, aż pewnego wieczoru nie wytrzymałam i powiedziałam mężowi, że nie będę już za niego gotować ani robić zakupów. To, co wydarzyło się potem, zmieniło moje życie i relacje z rodziną na zawsze. Czy miałam prawo postawić siebie na pierwszym miejscu?
Od zawsze byłam blisko z moją kuzynką Kamilą, ale nasza relacja zaczęła się psuć, gdy rodzina zaczęła traktować mój dom jak hotel. Opowiadam o tym, jak codzienne oczekiwania i brak szacunku doprowadziły mnie do granic wytrzymałości. Czy można postawić granice rodzinie, nie tracąc siebie?
