To opowieść o mojej walce o zapewnienie mamie opieki w domu spokojnej starości, gdy zmagam się z poczuciem winy, niezrozumieniem w rodzinie i własnymi ograniczeniami. Jako środkowe dziecko zawsze byłem pomiędzy, ale teraz stoję na pierwszej linii, wyczerpany i rozdarty między miłością a bezsilnością. To mój krzyk, ale i pytanie: gdzie kończy się nasz obowiązek, a zaczyna prawo do własnego życia?
Czuję się opuszczona przez własne dzieci, które wydają się zapominać o moim istnieniu. Po latach poświęceń i troski, postanowiłam postawić ultimatum: albo zaczną mi pomagać, albo sprzedam wszystko, by zamieszkać w domu spokojnej starości. To historia o miłości, rozczarowaniu i walce o godność w jesieni życia.
To historia starszej kobiety, Marii, której synowie, Jan i Michał, rzadko ją odwiedzali. Kiedy już to robili, zazwyczaj chcieli ją wykorzystać. W końcu ich chciwość doprowadziła do łamiącego serce zakończenia.
