Emilia była niesamowicie piękną kobietą. Naturalnie, mężczyźni próbowali zwrócić na siebie jej uwagę, ale ona była niezainteresowana i spędzała czas tylko w gronie swoich bliskich przyjaciół. Nigdy nie wydawała się zauważać nikogo innego.
Do trzydziestki mojego syna, Michała, byliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Michał zawsze szukał poważnego i zaangażowanego związku. Jednak żadna z tych kobiet w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna otwarcie stwierdziła, że nie ma zamiaru mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
Od tego dnia życie rodziny zmieniło się nie do poznania, nikt nie mógł przewidzieć tak znaczącego rozszerzenia ich kręgu. Rodzina żyła skromnie w małym miasteczku, walcząc o przetrwanie.
Pojawił się w moim życiu ponownie, gdy skończyłam 25 lat. Co teraz czuję? Złość i obrzydzenie! Mój ojciec nie miał żadnego udziału w moim życiu.
W wieku 57 lat myślałam, że w końcu znalazłam swoje szczęśliwe zakończenie z Łukaszem. Mieliśmy piękny dom, solidny związek i nawet trochę oszczędności. Ale z jakiegoś powodu moja córka Natalia nie mogła podzielić się moją radością. Dlaczego tak trudno było znaleźć spokój?
Jan stał na werandzie, nie mogąc uspokoić drżących rąk. Właśnie odbył bardzo nieprzyjemną rozmowę z córką, Anną. Nalegała, że ojciec musi przeprowadzić się do domu opieki, ponieważ po prostu nie było wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich. Dom nie był duży. Były tylko dwa małe pokoje. Jan mieszkał w jednym, a Anna z rodziną zajmowała drugi.
W wieku 57 lat nie mogę zrozumieć, dlaczego nie mogę się ożenić. Mam narzeczonego, dom i nawet trochę oszczędności. Dlaczego musiałam włożyć tyle wysiłku?
Moja mama poświęciła całe swoje życie na wychowanie mnie i nigdy nie rozważała ponownego małżeństwa. Szczerze mówiąc, zaakceptowałem odejście ojca z zaskakującym spokojem. Przede wszystkim, nie byliśmy blisko.
Miałam zaledwie 23 lata, kiedy mój mąż mnie opuścił, zostawiając mnie samą z naszym małym synem, Dawidem. Dawid miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo miał dość ciągłych obowiązków – w końcu musiał zarabiać pieniądze i wydawać je na rodzinę. Wcale mu się to nie podobało. Po co wydawać na rodzinę, skoro mógłby wydawać na siebie i swoją kochankę?
Rozstali się dwa lata temu. Jan nie podał zbyt wielu wyjaśnień. Jego żona nie zatrzymywała go, rozumiejąc, że nie ma sensu trzymać mężczyzny, który nie chce zostać.
