Przyzwyczaiła się, że wszystko w moim życiu kręci się wokół niej. Zawsze tak było. Poświęciłam się jej od momentu, gdy była małą dziewczynką. Dlatego nie może tego zrozumieć.
Moja córka przyjechała około 17:00 i nie była sama. Przed nią do mojego mieszkania wjechał wózek z moją wnuczką. W tym momencie kończyłam makijaż i zastanawiałam się
Sześć miesięcy temu mój syn Marek przyprowadził swoją żonę Emilię, aby zamieszkali w moim domu, mówiąc, że zostaną na jakiś czas, dopóki nie znajdą odpowiedniego mieszkania do wynajęcia. Nie spieszyłam się z nimi i pozwoliłam im zostać. Dałam im pokój, ale wiele moich rzeczy wciąż tam było. W końcu nie mogłam po prostu wrzucić wszystkich moich rzeczy do jednej torby.
Przed naszym ślubem, mój mąż i ja debatowaliśmy, gdzie będziemy mieszkać. Moi rodzice mają mały, dwupokojowy dom, podczas gdy jego matka posiada przestronny, trzypokojowy dom. Rozważaliśmy również wynajęcie własnego mieszkania. Najbardziej praktyczne wydawało się zamieszkanie z jego matką. „Ten dom jest również wasz,” powiedziała, „więc możecie tu mieszkać.” Jednak to nie była cała prawda. W rzeczywistości, według
Na początku starałam się jej przypodobać, ale potem zrozumiałam, że to bezcelowe. Kiedy przeprowadziliśmy się do własnego domu, sytuacja tylko się pogorszyła.
Decyzja została podjęta! „Przeprowadzam się na wieś,” oznajmiła pani Kowalska, trzymając w ręku klucze. „Sprzedałam mieszkanie i kupiłam dom.” Marek zamarł z otwartymi ustami i widelcem w ręku: „Mamo, mówisz poważnie?” „Nie żartuję,” uśmiechnęła się teściowa. „Twój ojciec mnie zostawił, znudziło mu się wszystko. Więc postanowiłam zacząć od nowa. Poza tym, wnuki…”
Mój syn rozstał się z pierwszą żoną pięć lat temu. Zdradził ją, gdy ich dzieci miały zaledwie kilka miesięcy. Podczas gdy moja była synowa spędzała dni i noce opiekując się dziećmi, Jan budował nowe życie. W pewnym momencie jego tajemnicza młoda kochanka postawiła ultimatum: albo rozwód, albo odejdzie. I tak się stało.
Dwa lata temu wyszłam za rozwodnika. W ogóle mi to nie przeszkadzało; wręcz przeciwnie, utwierdziło mnie to w przekonaniu, że ma dobre intencje. Wszystko było w porządku, dopóki mój mąż nie zaskoczył mnie niespodziewaną wiadomością. „Sara wkrótce się do nas wprowadzi. Dostała się na studia i będzie u nas mieszkać przez jakiś czas…”
Od dzieciństwa moja mama była w ciągłej rywalizacji ze swoją siostrą. Mogłabym to zrozumieć, gdyby dotyczyło to tylko ich dwóch, ale zawsze kończy się to ranieniem innych.
Kasia mieszkała z mężem w swoim własnym domu. Dom znajdował się na przedmieściach. W naszym mieście jest wiele takich domów, które wyglądają jak typowe wiejskie chaty. Jest pięknie, cicho i pełno zieleni. Można uprawiać ogród lub hodować kury, jeśli się chce. Zaledwie krótki spacer dzieli od głównej ulicy z komunikacją miejską.
Moja teściowa to uosobienie trudnej osoby. Jest jak Kłapouchy z dawnych kreskówek o Kubusiu Puchatku—zawsze nieszczęśliwa, zawsze powolna i wiecznie zmęczona. Nie rozumiem, dlaczego muszę ją znosić, skoro ma inne dzieci.
Mam troje dzieci. Niestety, mój mąż zmarł, gdy nasze najmłodsze dziecko miało zaledwie sześć miesięcy. Chociaż mamy własny dom, życie z zasiłków jest niemożliwe, a czynsz trzeba płacić. Mój brat wspierał nas przez pierwsze sześć miesięcy, ale ma swoją rodzinę, o którą musi dbać. Musiałam znaleźć pracę. Nie zarabiam dużo i muszę pracować długie godziny.
