Moja mama zawsze gardziła moim mężem Pawłem, bo nie mógł zapewnić nam życia w luksusie, do którego była przyzwyczajona na Mokotowie. Gdy ona podróżowała do Zakopanego i chwaliła się drogimi torebkami, my walczyliśmy na Pradze o każdy grosz, opiekując się naszym synem Kubą z zespołem Downa. To opowieść o tym, jak duma i brak zrozumienia potrafią rozbić rodzinę.
Nazywam się Ewa i kiedyś byłam pełna energii, zawsze w ruchu. Po wypadku straciłam nogi, a mój świat się zawalił, ale mój mąż Grzegorz nauczył się zaplatać mi warkocze, bym każdego ranka czuła się piękna. To opowieść o naszej walce z codziennością, bólem i nadzieją, która pozwoliła nam odnaleźć siebie na nowo.
Od lat żyję w cieniu oczekiwań mojej matki, która nigdy nie zaakceptowała mojego wyboru męża. Nasze życie z Markiem i synem z zespołem Downa to codzienna walka, której ona nie widzi. Ta opowieść to mój krzyk o wsparcie i pytanie: czy rodzina powinna być schronieniem, czy źródłem bólu?
Nazywam się Milena. Po wypadku samochodowym zostałam przykuta do wózka inwalidzkiego, a moje życie i plany legły w gruzach. To opowieść o moim weselu z Markiem, o walce z własnymi lękami, rodziną i społeczeństwem, które nie zawsze potrafi spojrzeć głębiej.
Od pierwszych chwil, gdy pozwoliłam przyjaciółce zamieszkać w moim domu, czułam, że coś się zmienia. Zaufanie do bliskich zostało wystawione na próbę, a rodzinne sekrety i konflikty wywróciły moje życie do góry nogami. Dziś opowiadam swoją historię, by zapytać: czy można jeszcze zaufać, gdy wszystko wokół się rozpada?
Mój mąż był przystojnym, wysportowanym mężczyzną. Wysoki, zadbany i popularny wśród wielu ludzi. Staram się pamiętać go takim, aby ułatwić sobie życie. Bo teraz zmienił się nie do poznania. Pewnego dnia kosił trawnik w naszym ogrodzie i dostał udaru. Cudem przeżył. Ale stał się niepełnosprawny. Moje życie wywróciło się do góry nogami.
