Mam 63 lata i po raz pierwszy od śmierci męża poczułam, że mogę jeszcze kochać. Moje dzieci nie potrafią tego zaakceptować i uważają, że przynoszę im wstyd. Czy naprawdę wiek powinien być przeszkodą do szczęścia?
Mam 57 lat i po raz pierwszy od śmierci męża poczułam, że mogę być znowu szczęśliwa. Moja córka uważa, że mój nowy partner to oszust, a ja nie wiem, komu wierzyć – sercu czy rodzinie. Opowiadam Wam moją historię, bo sama już nie wiem, co robić.
Zawsze sądziłam, że po sześćdziesiątce już nic mnie nie zaskoczy. A jednak podjęłam decyzję, która wywróciła moje życie do góry nogami. Dziś opowiem Wam, jak wyglądało moje małżeństwo z Marianem i jak bardzo się pomyliłam.
Jestem Maria, wdowa z Łodzi. Po śmierci męża żyłam w cieniu samotności i lęku przed oceną bliskich. Wszystko się zmieniło, gdy w moim życiu pojawił się Andrzej – wtedy zaczęła się prawdziwa walka o siebie, rodzinę i prawo do szczęścia.
Dziadek był dla mnie jak drugi ojciec, ale po śmierci babci i jego nagłym ślubie z sąsiadką wszystko się zmieniło. Teraz nie odbiera telefonów, nie przychodzi na rodzinne spotkania, a ja czuję się zdradzony i opuszczony. Czy można jeszcze odbudować rodzinne więzi, gdy ktoś odwraca się od własnych dzieci i wnuków?
Mam na imię Katarzyna. Po śmierci męża i przejściu na emeryturę próbuję odnaleźć siebie na nowo, choć moje dorosłe dzieci nie akceptują mojej decyzji o związku z Michałem. To opowieść o bólu, nadziei i odwadze, by zawalczyć o własne szczęście.
