Nazywam się Anna i przez dwadzieścia lat wierzyłam, że mam szczęśliwą rodzinę. Odkryłam, że mój mąż, Marek, i moja najlepsza przyjaciółka, Magda, zdradzali mnie za moimi plecami, a wszyscy wokół milczeli. To opowieść o tym, jak prawda roztrzaskała moje życie i jak próbowałam się podnieść z popiołów zaufania.
W wieku 49 lat mój mąż, z którym przeżyłam pół życia, zostawił mnie dla młodszej kobiety. Z dnia na dzień straciłam poczucie bezpieczeństwa, rodzinę i wiarę w siebie. Opowiadam o rozpadzie małżeństwa, walce o godność i o tym, jak na nowo nauczyłam się żyć – choć blizny zostały na zawsze.
W wieku 59 lat muszę zacząć wszystko od nowa po tym, jak mój mąż odszedł do młodszej kobiety. W obliczu tej osobistej katastrofy szukam wsparcia i mądrości od społeczności, która mogłaby podzielić się swoimi doświadczeniami. To list o sile ludzkiego ducha i mocy wspólnoty w najtrudniejszych chwilach życia.
Spędziłam 10 szczęśliwych lat z moim pierwszym mężem, ale ostatnie 3 były koszmarem, którego nikomu nie życzę. Znałam Jana od liceum.
Nigdy nie lubiłam stereotypizować wszystkich mężczyzn, ale jakoś tak się stało. Szczerze mówiąc, nie chciałam tego. Ale życie ma sposób na ujawnianie prawdy. To łamie serce, gdy twój mąż okazuje się być zdrajcą, ale nie jestem pierwsza i na pewno nie ostatnia. Życie w małym miasteczku wydaje się takie proste i piękne, ale tylko jeśli jesteś poetą, pisarzem lub artystą.
Po 12 latach małżeństwa rozwiodłam się z mężem. Statystycznie, większość małżeństw kończy się rozwodem w ciągu pierwszych siedmiu lat, przynajmniej tak twierdzą eksperci. Z biegiem lat prawdopodobieństwo rozwodu rzekomo maleje. Chyba nie miałam tyle szczęścia. To naprawdę powszechna historia. Smutna, ale powszechna. Znalazł sobie młodszą kobietę. Teraz wrócił, prosząc o wybaczenie, ale jestem rozdarta.
Wydawało mi się, że mam życie pod kontrolą, ale popełniłam jeden z największych błędów w moim życiu. Pozwólcie, że zacznę od początku. Przez wiele lat mieszkałam z moją córką, Emilią.
Spędziłam 10 szczęśliwych lat z moim pierwszym mężem, ale ostatnie 3 były koszmarem, którego nikomu nie życzę. Znałam Jana od liceum.
Miałam niezliczone powody, by złożyć pozew o rozwód, ale ciągle odkładałam ten proces. Jednak moja teściowa i szwagierka robiły wszystko, aby go przyspieszyć. Ten koszmar trwał pięć lat. Byłam uwięziona w cyklu emocjonalnych zawirowań i manipulacji.
Przez lata, Andrzej dźwigał na swoich barkach finansowe obciążenie swojej rodziny, nie skarżąc się ani słowem, wierząc, że miłość i wsparcie są bezwarunkowe. Jednak w momencie, gdy jego sytuacja się zmieniła, tak samo zmieniło się ich uczucie. To opowieść o niedocenianych poświęceniach i bolesnym uświadomieniu sobie, że czasami, im więcej dajesz, tym mniej jesteś ceniony.
