Mam na imię Jan. Moja była żona, Anna, i ja byliśmy małżeństwem przez 25 lat. Byłem żywicielem rodziny, a ona zajmowała się naszym domem. Nigdy nie chciałem, żeby pracowała; cieszyłem się, że jest dla naszej rodziny. Ale w końcu zmęczyłem się nią. Szanujemy się nawzajem, ale miłość zgasła. Myślałem, że to normalne. Potem wszystko się zmieniło.
Każdy mężczyzna powinien mieć podstawowe prawa we własnym domu. Gdybyśmy nie interweniowali, gdzie by przyprowadził swoją narzeczoną? – Maria kręci głową. Początkowo wynajmowali mieszkanie, ponieważ
Kiedy zwróciłam się do mojej matki o wsparcie w trudnym okresie mojego małżeństwa, spotkałam się z obojętnością. Ku mojemu zaskoczeniu, to moja teściowa zaoferowała mi pocieszenie i zrozumienie, których tak desperacko potrzebowałam. To jest moja historia o nawigowaniu w rodzinnych relacjach i niespodziewanych źródłach wsparcia.
Po 12 latach małżeństwa rozwiodłam się z mężem. Ogólnie rzecz biorąc, czytałam, że większość małżeństw rozpada się w ciągu pierwszych pięciu lat. Przynajmniej tak twierdzą eksperci. Potem szanse na rozwód stopniowo maleją z każdym kolejnym rokiem. Chyba po prostu miałam pecha. To dość zwyczajna historia. Smutna, ale zwyczajna. Znalazł sobie młodszą kobietę. Teraz wrócił, prosząc o wybaczenie.
To wydarzyło się po tym, jak postanowiłam wcześniej wyjść z pracy, aby odwiedzić mojego ojca w szpitalu. Zanim tam pojechałam, pomyślałam, że wpadnę do domu, aby przygotować domowy posiłek dla niego.
Około sześć miesięcy temu wyszłam za mąż za Jana. Moja mama pomogła nam rozwiązać problem mieszkaniowy, pozwalając nam zamieszkać w jej jednopokojowym mieszkaniu. Jednak ostrzegła nas, że mamy osiem lat na zakup własnego mieszkania. Mam młodszego brata, więc gdy skończy 18 lat, mieszkanie zostanie sprzedane, a pieniądze podzielone po równo. Wszyscy zgodzili się na to rozwiązanie.
Pewnego wieczoru, gdy mój mąż był pod prysznicem, natknęłam się na wiadomość tekstową na jego telefonie, która zmieniła wszystko. To, co odkryłam później, było czymś, czego nigdy się nie spodziewałam. Wszystko zaczęło się, gdy postanowiłam wypić kawę w pobliskiej kawiarni.
Moi rodzice pomogli mi i mojemu mężowi kupić dom. To było sprawiedliwe. Moja babcia sporządziła testament na rzecz Aleksa. Sześć miesięcy później Aleks się ożenił i zamieszkali razem.
W wieku 35 lat lekarze powiedzieli mi, że nigdy nie będę miała dzieci. Mój mąż i ja byliśmy zdruzgotani. Potem, cudownie, zaszłam w ciążę i urodziła się nasza córka. Ale gdy dorastała, nasza radość zamieniła się w niepokój.
Mój mąż był przystojnym, wysportowanym mężczyzną. Wysoki, zadbany i popularny wśród wielu ludzi. Staram się pamiętać go takim, aby ułatwić sobie życie. Bo teraz zmienił się nie do poznania. Pewnego dnia kosił trawnik w naszym ogrodzie i dostał udaru. Cudem przeżył. Ale stał się niepełnosprawny. Moje życie wywróciło się do góry nogami.
Od najmłodszych lat moja córka była zdeterminowana, aby poślubić bogatego mężczyznę. Nie obchodził jej jego charakter, tylko to, że mógł zapewnić jej życie w luksusie. Teraz chce rozwodu, ale nie mogę pozwolić jej wyrzucić na marne pozornie idealnego życia. To historia matki próbującej chronić swoją córkę przed popełnieniem poważnego błędu.
Sara zamknęła książkę i uważnie nasłuchiwała, aby upewnić się, że się nie myli. Nie, to nie była pomyłka. Naczynia były zdecydowanie myte w kuchni. To zjawisko było rzadkością w jej domu.
