Większość życia spędziłam pracując za granicą. Zarabiałam przyzwoicie, choć bardzo tęskniłam za dziećmi i rodziną. Zawsze przypominałam sobie, że robię to wyłącznie dla nich, aby zapewnić im dobre życie. Nikt inny by się tym nie zajął, tylko ja. W ostatnich latach praca stawała się coraz trudniejsza – nie byłam już młoda, a praca była wyczerpująca.
Zawsze byłam ostrożną i wrażliwą osobą, nawet w wieku 52 lat. Czy to cecha, z którą się urodziłam, czy coś, co zaszczepili we mnie rodzice, nie mogę powiedzieć na pewno. Dorastając jako jedynaczka w rodzinie klasy średniej, moja matka była dominującą postacią w naszym domu i zajmowała się moim wychowaniem. Moje dzieciństwo nie było idealne, ale też nie było straszne. Jednak życie zmieniło się diametralnie, gdy mój mąż postanowił mnie opuścić dla innej kobiety.
Pani Małgorzata jest na emeryturze od dłuższego czasu. Patrzy przez okno i zastanawia się, co teraz robią jej dorosłe córki i syn. Czy przyjdą złożyć jej życzenia urodzinowe? Może chociaż zadzwonią? Nie chcą spędzać wolnego czasu z wiekową matką. „Pamiętam, jak mój mąż zostawił mnie z trójką dzieci. Nie ma dnia, żebym nie myślała o tych trudnych czasach…”
„Nie wiem, co robić!” wzdycha z smutkiem sześćdziesięcioletnia pani Kowalska. „Mój syn zawsze staje po stronie swojej żony! Zawsze jest po jej stronie, bez względu na to, co powiem. 'Mamo,’ mówi, 'nie martw się, Ania wie, co robi, nie jest głupia…’ On myśli, że Ania zawsze ma rację! Nawet gdy robi coś źle…”
Linda mieszka tuż po drugiej stronie ulicy. Jesteśmy przyjaciółkami od wielu lat. Ona wie wszystko o mnie, a ja wiem wszystko o niej. Linda ma trójkę dzieci. Wychowywała je sama, bez męża. Poświęciła swoje życie wychowaniu dzieci i nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Jej dzieci mieszkają w różnych częściach kraju i rzadko ją odwiedzają. Linda
„Jak mogę za tobą nie tęsknić, mój drogi? Jesteś moim jedynym synem i tęsknię za tobą cały czas.” – „Mamo, mam już trzydzieści dziewięć lat.”
Linda ma troje dzieci, które dawno opuściły rodzinny dom. Jej najstarszy syn mieszka za granicą ze swoją rodziną. Wyprowadził się w bardzo młodym wieku i od tamtej pory nie widział swojej matki. Pozostały tylko zdjęcia, listy i życzenia świąteczne. Linda starannie przechowuje wszystko i często, zwłaszcza zimowymi wieczorami, przegląda je i czyta. „Synu, tak bardzo za tobą tęsknimy…”
Wieczorami wspominali swoje szczęśliwe i beztroskie życie, zanim dzieci opuściły rodzinne gniazdo. Każdy ma swoje troski i zmartwienia. Podczas gdy ich córka przynajmniej
Moja sąsiadka, Klara, ma 68 lat. Mieszka sama, więc czasami ją odwiedzam i przynoszę coś do herbaty. Mamy cudowne rozmowy; jest bardzo miła i lubi opowiadać o swoich podróżach. Jednak stara się nie mówić o swojej rodzinie. Pewnego dnia postanowiła otworzyć się na temat swojej dorosłej córki, z którą nie ma żadnego kontaktu. Zacznę
Nasza sąsiadka, Róża, gości wielu ludzi latem, a jej dom nie jest zbyt duży. Większość gości przyjeżdża z dziećmi, ponieważ główną atrakcją jest pobliska plaża.
Kocham go bardzo. Pokłóciłam się z teściową o ten dom. Jesteśmy razem od trzech lat. Mieszkamy w moim domu. Bo w najbliższej przyszłości
„Jak mogę za tobą nie tęsknić, mój drogi? Jesteś moim jedynym synem i tęsknię za tobą cały czas.” – „Mamo, mam już trzydzieści dziewięć lat,” odpowiedział Eugeniusz.
