Jestem Maria z Włocławka. Poświęciłam wszystko dla rodziny, wyjeżdżając do pracy za granicę, by zapewnić lepszy byt mężowi i synom. Zdrada, którą odkryłam po powrocie, rozdarła moje serce i zmusiła mnie do zadania sobie pytania, czy można jeszcze zaufać najbliższym.
Wychowałam trzech synów i dwie córki w małej mazowieckiej wsi, wierząc, że rodzina to wszystko. Z biegiem lat córki stały się moją podporą, a synowie oddalili się, zostawiając mnie z pytaniami bez odpowiedzi. Teraz, u progu starości, próbuję zrozumieć, gdzie popełniłam błąd i jak poradzić sobie z ciszą, która wypełnia mój dom.
Przez przypadek odkryłam, że mój mąż od lat mnie zdradza, a synowie pomagali mu to ukrywać. Pracowałam za granicą, by zapewnić im lepsze życie, a w zamian dostałam kłamstwa i rozczarowanie. Czy można jeszcze odbudować rodzinę, gdy zaufanie zostało tak brutalnie zniszczone?
Ponad trzy dekady temu urodziłam trzech synów, wierząc, że będą moją podporą na starość. Dziś żaden z nich nie chce pomóc, a ja zmagam się z samotnością i rozczarowaniem. Czy naprawdę córki są lepszymi opiekunami?
