Jednego poranka, gdy wszyscy wokół planowali moje wesele, zrozumiałam, że nie wychodzę za mąż tylko za Damiana, ale też za jego apodyktyczną rodzinę. Moja historia to opowieść o próbach zadowolenia wszystkich, podczas gdy powoli traciłam siebie. Czy istnieje wyjście z takiej sytuacji, czy szczęście jest nam pisane tylko raz?
W dniu własnego ślubu zrozumiałam, że nie tylko wychodzę za mąż za Pawła, ale także za jego apodyktyczną rodzinę. Próbując wszystkich zadowolić, zatraciłam siebie i swoje marzenia. Czy naprawdę można uciec od oczekiwań innych i odnaleźć własne szczęście?
Stojąc w białej sukni przed kościołem w Nowym Sączu, czułam, jak całe moje życie wymyka mi się spod kontroli. Zaręczona z Michałem, coraz bardziej gubiłam siebie w oczekiwaniach jego rodziny i własnych lękach. To opowieść o tym, jak odważyłam się powiedzieć „nie” i odzyskać wolność, choć wszyscy oczekiwali ode mnie czegoś innego.
