Ja i Sara jesteśmy małżeństwem od prawie siedmiu lat. Poznaliśmy się na studiach i mieszkaliśmy w tym samym akademiku na sąsiednich piętrach. Sara zawsze przywoziła mnóstwo jedzenia z domu, zapakowanego w pudełka i słoiki. Jej mama była doskonałą kucharką i zawsze dbała, aby Sara miała co jeść. Kiedy więc Sara chciała mnie poślubić, zabrała mnie, aby poznać swoją rodzinę.
Naomi nagle zachorowała na silny ból brzucha. Karetka zabrała ją do szpitala, a jej mąż, Adam, podążył za nią w rozpaczy. W szpitalu dowiedział się, że Naomi potrzebuje natychmiastowej operacji. Odesłany do domu, by czekać na wieści, Adam wrócił do cichego, nieuporządkowanego domu, rozmyślając o kruchości życia i znaczeniu doceniania bliskich.
Magda i Jakub zostali zaskoczeni, kiedy dowiedzieli się, że spodziewają się dziecka. Żadne z nich nie planowało dziecka tak szybko, a strach przed nieznanym wisiał nad ich głowami. Zastanawiali się, czy poradzą sobie z odpowiedzialnością, zwłaszcza że oznaczało to drastyczną zmianę w ich życiu. Narodziny ich dziecka miały być początkiem nowego rozdziału, ale czasami życie ma inne plany.
W wieku 22 lat zastanawiam się nad moimi nastoletnimi latami, kiedy beztrosko weszłam w związek z chłopakiem, którego nigdy nie kochałam. Nasza relacja, która zaczęła się, gdy miałam zaledwie 16 lat, miała być sposobem na zabijanie czasu, ale trwała dwa lata. Jego miłość do mnie była głęboka i szczera, w przeciwieństwie do moich uczuć. Ta historia bada konsekwencje moich działań i trwały wpływ złamania czyjegoś serca.
