Od pierwszych chwil tej nocy wiedziałam, że coś się wydarzy. Mój mąż wrócił z delegacji nie sam, a to, co przyniósł ze sobą, rozdarło naszą rodzinę na strzępy. Dziś, po latach, opowiadam Wam moją historię – o zdradzie, wybaczeniu i sile, która rodzi się z bólu.
Mój ukochany syn mieszkał z nami na wsi do 25. roku życia. Mój mąż i ja pochodzimy z miasta, ale przeprowadziliśmy się na wieś, aby uciec od zgiełku i cieszyć się prostszym życiem. Jan, oczywiście, ukończył studia i jest teraz odnoszącym sukcesy inżynierem oprogramowania, zarabiającym dobre pieniądze. Od jego dzieciństwa staraliśmy się dać mu całą naszą miłość, ponieważ jest naszym jedynym dzieckiem.
Poza tym jest podwórko do ogarnięcia, zwierzęta do nakarmienia, woda do przyniesienia ze studni i piec do rozpalenia… Kiedy przyjeżdża rodzina, wszystko trzeba przynieść z piwnicy.
