Spędziłam 10 szczęśliwych lat z moim pierwszym mężem, ale ostatnie 3 były koszmarem, którego nikomu nie życzę. Znałam Jana od liceum.
Mój mąż, Jan, odmówił zaproszenia swoich rodziców na nasz ślub. Teraz, mając 35 lat, nadal jest z nimi skłócony. Próbowałam wyjaśnić mu, jak ważna jest rodzina, ale nie chciał słuchać.
Mój mąż i ja mamy małe dziecko i jesteśmy małżeństwem od 6 lat. W tym czasie stawialiśmy czoła licznym wyzwaniom: problemom finansowym, kwestiom zaufania w naszym małżeństwie, bezrobociu i kryzysom zdrowia psychicznego. Ale udało nam się przez to wszystko przejść razem i byliśmy szczęśliwi aż do niedawna. Mój mąż jest jedynakiem, a jego ojciec, który mieszka poza miastem, postanowił wprowadzić się do nas na pięć miesięcy. Mieszkamy w mieszkaniu mojego męża. Jednak od pierwszego dnia nie mogliśmy znaleźć wspólnego języka z nim.
Odwiedzanie rodziców męża w małym miasteczku stało się rutyną dla młodej polskiej rodziny. Spędzanie weekendów samotnie nie wchodziło w grę. Mąż nalegał, że on i Emilia są zobowiązani pomagać rodzicom w ogrodzie. Na początku jej to nie przeszkadzało, wierząc, że praca fizyczna jest korzystna, a świeże powietrze nikomu nie zaszkodziło. Ale sytuacja zmieniła się, gdy odkryła finansową nierówność w wsparciu rodziny.
Myślałam, że to będzie wspaniała uroczystość dla całej rodziny. Jednak moja matka uznała, że urodziny mojej córki to idealna okazja, aby postawić szokujące żądanie.
Na szczęście, przez całą swoją karierę oszczędzała znaczną sumę pieniędzy. Podczas gdy remontowali dom, mieszkali w wynajętym mieszkaniu. Trzy miesiące później odkryła, że jest w ciąży.
Każdy mężczyzna powinien mieć podstawowe prawa we własnym domu. Gdybyśmy nie interweniowali, gdzie by przyprowadził swoją narzeczoną? – Maria kręci głową. Początkowo wynajmowali mieszkanie, ponieważ
Po pracy byłam gotowa wrócić do domu, ale w ostatniej chwili postanowiłam wpaść do mojej przyjaciółki Anki. Anka i ja znamy się od studiów. Kiedyś była mężatką, ale od roku jest rozwiedziona. Anka przechodzi trudny okres, a ja staram się ją wspierać. Nie wiedziałam jednak, że mój świat zaraz wywróci się do góry nogami.
Zabrania mi dotykać czegokolwiek, wszystko jest stare i nietykalne. Krótko mówiąc, żyjemy jak w muzeum! Kiedy próbuję coś zrobić na własną rękę, kończy się to katastrofą.
Po 12 latach małżeństwa rozwiodłam się z mężem. Ogólnie rzecz biorąc, czytałam, że większość małżeństw rozpada się w ciągu pierwszych pięciu lat. Przynajmniej tak twierdzą eksperci. Potem szanse na rozwód stopniowo maleją z każdym kolejnym rokiem. Chyba po prostu miałam pecha. To dość zwyczajna historia. Smutna, ale zwyczajna. Znalazł sobie młodszą kobietę. Teraz wrócił, prosząc o wybaczenie.
Mój telefon zaraz wybuchnie od ciągłych telefonów od mojej mamy i teściowej. Każda rozmowa kręci się wokół tego samego tematu: „Wybacz mu, głupia, kobieta powinna być mądrzejsza, nie rozbijaj rodziny.” Patrząc wstecz, zdaję sobie sprawę, że nie było czego rozbijać, bo nigdy nie było prawdziwej rodziny. Wyszłam za mąż nieco ponad rok temu. Miłość mnie zaślepiła.
To wydarzyło się po tym, jak postanowiłam wcześniej wyjść z pracy, aby odwiedzić mojego ojca w szpitalu. Zanim tam pojechałam, pomyślałam, że wpadnę do domu, aby przygotować domowy posiłek dla niego.
