Mój najstarszy syn, Jan, był moją dumą i radością. Kiedy się ożenił, zdałam sobie sprawę, że nie dogadam się z moją synową, Zosią, ale postanowiłam nie ingerować w ich życie.
„Czy Twoja rodzina się ostatnio powiększyła?” „Tak, to ukryte błogosławieństwo! Moja synowa wprowadziła się do nas. Młoda para postanowiła oszczędzać na kredyt hipoteczny.”
Po gorącej kłótni z córką, Wiktoria zostaje odcięta od swojej ukochanej wnuczki, Zosi. Mimo nadziei na pojednanie, sytuacja pogarsza się, gdy matka Zosi podejmuje kroki prawne, aby wymusić separację.
W wieku siedemdziesięciu czterech lat zmierzyłam się z trudną rzeczywistością materializmu mojej własnej córki. Wychowałam dwoje dzieci, a teraz mój starszy syn, Bartosz, ma czterdzieści pięć lat, a moja córka, Hanna, czterdzieści dwa.
Mimo starań o zabezpieczenie dużego mieszkania, nowego samochodu, a nawet umeblowanie domu na wsi, nigdy nie oszczędzałam na sobie. Jednak ostatecznie więzi rodzinne rozpadły się w nieoczekiwany sposób.
Po śmierci mojego ojca, moja matka podjęła kontrowersyjną decyzję dotyczącą podziału jego majątku. Niektórzy wnukowie, tacy jak Łukasz i Nadia, byli faworyzowani, podczas gdy inni, w tym Paulina i Bartek, zostali pominięci. Ta decyzja spowodowała rozłam w naszej rodzinie, zmuszając nas do konfrontacji z głęboko zakorzenionymi problemami i nierozwiązanymi napięciami.
Ale moja mama nie chciała dzielić się ze mną żadnymi szczegółami. Wszystko, co wiedziałem, to że ciocia Lidia miała dwoje dzieci: syna o imieniu Szymon i córkę o imieniu Karolina. Lata mijały. Pewnego dnia
Wiktoria, samotna matka, zmaga się z równoważeniem wymagającej pracy i relacji z córką, Arią. Po tym, jak jej mąż, Szymon, opuścił je niedługo po narodzinach Arii, Wiktoria została sama, aby zarządzać wszystkim. Obciążenie pracą coraz bardziej alienizuje ją od córki, prowadząc do bolesnej konfrontacji.
Lena i jej siostra Nora oddaliły się od siebie na przestrzeni lat, każda pochłonięta własnym życiem i problemami. „Wynoś się!” krzyknęła Lena, gdy Nora przekroczyła granicę, której nie mogła tolerować.
Weronika jest trzy lata starsza ode mnie. Dorastając, nigdy nie byłyśmy blisko, zawsze rywalizując, która z nas jest lepsza we wszystkim. Po śmierci naszych rodziców, Weronika odmówiła przyjęcia swojej części domu rodzinnego. Siedem lat później zażądała ode mnie zwrotu z znacznymi odsetkami.
Po latach harmonii, relacja między Kamilą a jej teściową, Izabelą, przybiera nieprzyjemny obrót z powodu ukrytego skarbu funduszy awaryjnych. To, co zaczyna się jako prosta prośba, przekształca się w rodzinny konflikt, wpływając na wszystkich, w tym na męża Kamili, Tadeusza, i na bliską dynamikę ich rodziny. Odmowa podzielenia się sekretnym kontem oszczędnościowym prowadzi do nieoczekiwanych konsekwencji, na zawsze zmieniając sposób, w jaki widzą się nawzajem.
