Po rozwodzie uciekłam nad morze, żeby odnaleźć siebie. Każdy dzień był walką z samotnością i własnym lękiem, ale właśnie tam zaczęłam rozumieć, że moje blizny są mapą, nie końcem. To opowieść o bólu, nadziei i powolnym powrocie do siebie.
Urodziłem się bez uszu w małej wiosce pod Gdańskiem. Przez lata żyłem w ciszy, otoczony współczuciem i szeptami za plecami, podczas gdy moi rodzice walczyli o moją przyszłość. Dopiero gdy po raz pierwszy usłyszałem szum morza, zrozumiałem, jak wiele znaczą drobne cuda.
Zaczęłam ten rozdział życia z trzema rzeczami w walizce i sercem pełnym żalu. W starym domu nad Bałtykiem musiałam zmierzyć się z rodzinną tajemnicą, która mogła zmienić wszystko. To opowieść o stracie, samotności i decyzji, która na zawsze zostaje w człowieku.
Nazywam się Lucyna i po zeszłorocznych wakacjach z rodziną mojego męża obiecałam sobie, że już nigdy więcej nie pojadę z nimi nad morze. To była podróż pełna kłótni, stresu i rozczarowań, która wystawiła na próbę nie tylko mój portfel, ale i małżeństwo. Dziś opowiem Wam, jak jedno lato zmieniło moje spojrzenie na rodzinę i własne granice.
